مزاج موسم دا خورے کِنّے شدید کیتا
خزاں دے خنجر نے پتہ پتہ شہید کیتا
ہوا نے اوہدے شریر وچوں مٹھاس چن لئی
اساں غریباں نے جیہڑا میوا خرید کیتا
تیری نظر دی فرات کنڈھے نہ پیاس بُجھی
توں پیار دریا دا قطرہ قطرہ بدید کیتا
ادب دی کھیتی وچ ونّ سونّے خیال بیجے
اساں ادب دا قدیم لہجہ جدید کیتا
جدوں وی نکلی منافقت دی شراب نکلی
خلوص جد وی میں دوستاں دا کشید کیتا
ایہہ یاریاں وی ضرورتاں دے تبادلے نیں
ضرورتاں نے ایہہ پاک جزبہ پلید کیتا
اسیں آں قدسی اوہ لوک جنھاں غزل گھرانہ
ادب دے پیراں توں کھوہ کے اپنا مرید کیتا
