شام اج دی
جیویں
چِڑیاں پئیاں چُوہکدِیاں ہوون
سویر نوں
جیویں
گل وِچ بدھیاں ٹلیاں والے
اُونٹھ پئے لنگھدے ہوون
تھلاں وچوں
اگوں پِچھوں
اِس پھیر
ایہہ کیوں تھیا
اَنباں اُتوں بُور
ڈھاون لگ پیا
کوئی لگیا ایہناں نوں روگ، اجیہا
طوطے
چُپ کر گئے نیں
جیویں
ایہناں ڈِٹھا ہووے سپ
شُوکدا
چڑیاں
چُوہکن لگ پئیاں، اکٹھیاں
اَچن چیت
کُرلاہٹ وِچ
سانبھو
سانبھو
نِکڑے نکڑے بالاں کوں
ویہدے پئے او
کیڈیاں اندر شُوکدیاں
بَلدیاں بَلدیاں اکھیاں نیں
بگھیاڑ دِیاں
