ਸਾਰੀ ਆਕੜ ਖੋਹ ਲੈਂਦਾ ਏ
ਵੇਲ਼ਾ ਇਸਰਾਂ ਜੂਹ ਲੈਂਦਾ ਏ
ਵੇਲੇ ਤੋਂ ਕੋਈ ਭੀਤ ਨਹੀਂ ਲੁਕਦਾ
ਵੇਲ਼ਾ ਨਬਜ਼ਾਂ ਟੋਹ ਲੈਂਦਾ ਏ
ਮਾੜੇ ਦਾ ਬੱਸ ਜ਼ੋਰ ਏ ਏਨਾ
ਮਾੜਾ ਖੱਲ ਕੇ ਰੋ ਲੈਂਦਾ ਏ
ਸਾਰੇ ਸਾਕ ਨੇਂ ਜਿਉਂਦੀ ਜਾਣੇ
ਮੋਈਆਂ ਕਿਹੜਾ ਟੋਹ ਲੈਂਦਾ ਏ
ਹੁਣ ਤੇ ਲੋਕੀ ਰੰਗ ਤੱਕਦੇ ਨੇਂ
ਹੁਣ ਕਿਹੜਾ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਲੈਂਦਾ ਏ
ਬਾਅਜ਼ੇ ਵੇਲੇ ਵੱਟ ਮੱਥੇ ਦਾ
ਪੂਰਾ ਬੰਦਾ ਕੋਹ ਲੈਂਦਾ ਏ
