میں لکھنا چھڈ دتا اے
اتے قلم دی پھڑکدی لاش نوں
ایناں ڈونگھا پوریا اے
جناں پیارے خاباں دیاں تعبیراں
میں سچی مچی لکھنا چھڈ دتا اے
کیوں جو قلم لِکھن دی تھاں
سر قلم کرن دے کم آوندا اے
نالے جے رب دیاں لکھیاں چار کتاباں
بادشاہاں تے لوکاں نالے
ریڈی میڈ قتل کفر دے فتوی لِکھن آلیاں دا
کچھ وگاڑ نہ سکیاں
تے فیر میں خون یا اتھرو لِکھاں
کون پڑھے گا
میرے موڈھے نال جوڑ کے موڈھا
شاہی درباناں دے نال کون لڑے گا
