چندری رُت دا گاؤن

(تیجی دُنیا دے ناں)

رُکھّاں دے پرچھاویں کنبن
دھرتی ٹھنڈی ٹھار

سِکھر دُپہرے، رات دے پہرے
پت جھڑجہی بہار

کُونجاں دی تھاں انبراں اُتے
گِرجھاں بنّھی ڈار

رُوح دی دُھونی مِرچاں دُھوڑے
نِت ہونی دی وار

ویلے دی کندھ ہیٹھاں آ گئے
جِیون دے دن چار

گھاٹے وادھے کھاندا جاوے
عشقے دا بیوپار

گُھٹ گُھٹ کچِیاں گنڈھاں لاوِن
رُتّاں ورگے یار

پنکھاں باجھ پکھیرُو کھیڈن
نوِیوں نوِیں بہار

جو آہا سو آہا لوکا
اندروں آئیے باہر