دل شیشے تے غم دیاں واواں وجیاں نے
بدلاں وانگوں ہتھ دیاں لیکاں گجیاں نے
دیکھاں تے، دو دھوڑ اُڈاؤندے ویرانے
کہن نوں چہرے تے دو اکھاں سجیاں نے
بھاویں کِنے جسم کھواؤ پھیر وی اوہ
خونی گرجھاں ہرس دیاں کد رجیاں نے
کون آیا اے سدھراں دے ویرانے وچ
کیہنے وچ لاوارث لاشاں کجیاں نے
اجمل یارا! اجّ تے تیریاں گلاں وی
میرے دل تے پتھر وانگوں وجیاں نے
