تہہ

تہہ اوہ بول جسدا کوئی نہ ثانی

کوئی جو مینوں تہہ کردا ہے
جس نوں میری تہہ ہے لگی
پانی وی بن تہہ دے کاہدا پانی

تہہ تاں دل نوں پیندی کھوہ ہے
جس نوں کوئی دل والا بھردا

تہہ اُڑدا ٹِکیا پنچھی
جسدے پیر نہ تھلے لگدے
تہہ تاں اس پنچھی دا ساہ ہے
تہہ تاں اس دی چھاں ہے کھنبھ ولھیٹ کے بیٹھی

تہہ تاں اوہدا ناں ہے
جس نوں لیاں منہ مٹھا ہووے
مٹھی جسدی اکھاں مند کے چیتے کرداں

تہہ اپنے آپ نہ' گلاں کرنا ہؤمے ہرنا
سجن نوں تکنا ہولے ہولے
تہہ ہوا نوں پائی جپھی