قصور دیا یاداں

وکھا چونک وچ تپدا تندور سانوں
پیلی سرسوں دیاں کھیتیاں دا نور سانوں

کُڑی پنجاب دی شرم نال گھنڈ کڈھ کے
بیٹھی پیڑھے اُتے لگدی سی حور سانوں

تتی جوانی نے اکھیاں دے پیچھے لگ کے
پٹ جڑاں توں لے گئی دُور سانوں

وڈے ڈیرے تے کاراں دی بہت ویکھیاں
ٹٹیاں سڑکاں تے ٹانگے منظور سانوں

اندر سے تے فلو دے نیں قصوری مِٹھڑے
نالے بُھلے نئیں انبیاں دے بُور سانوں

گیت لکھاں سُنے دنیا تے نہیں لبھیا
نور جہاں دیاں راگاں دا سرور سانوں

کِنے جگ چھانے نیں کنی کھہہ کھادی اے
ہُن لے جا دلا بُلھے دے قصور سانوں