ان داتا!
میری جِیبھ تے ___ تیرا لُون ایں
تیرا ناں___ میرے باپ دیاں ہوٹھاں تے
تے میرے ایس بُت وچ میرے باپ دا خون ایں!
میں کیویں بولاں!
میرے بولن توں پہلاں بول پیندا اے تیرا ان،
کچھ کو بول سن، پر اسیں ان دے کیڑے
تے ان بھار ہیٹھاں__ اوہ دبّے گئے ہن۔۔۔
ان داتا!
کامے ماں باپ دتے کامے نیں جم، کامے دا کم ہے صرف کم
باقی وی تاں کم کردے ایہو ہی چم
اوہ وی اک کم ایہہ وی اک کم۔۔
ان داتا !
میں چم دی گُڈی، کھیڈ لے، کھڈ لَے
تیرے ساہویں کھڑی ہاں ایہہ، ورتن دی شے، جیویں چاہیں ورت لے!
اُگّی ہاں، پِسی ہاں، گُجھی ہاں، وِلی ہاں
تے اج تتّے توے اُتے جیویں چاہیں پرت لَے!
میں بُرکی توں ودھ کجھ نہیں جیویں چاہیں نگل لے!
تے توں لاوے توں ودھ کجھ نہیں، جنا چاہیں پگھل لے!
لاوے چ لپیٹ لے!قدماں تے کھڑی ہاں، باہواں چ سمیٹ لے!
چُم لے، چَٹ لے، تے پھیر رہند کھوہند اوہدا وی کجھ وٹ لے!
ان داتا!
میری زبان تے انکار؟ ایہہ کیویں ہوسکدۓ!
ہاں ۔۔۔ پیار۔۔ ایہہ تیرے مطلب دی شے نہیں۔۔۔
ان داتا!
حوالہ: کاغذ تے کینوس؛ سانجھ؛ صفحہ 43 ( ویکھو )
