دُکھ کوئی وی ہور نہیں جرن دیندی
تیری تاہنگ ای بس نہیں مرن دیندی
ہجر سانبھدی پھرے وصال وانگوں
اَکھ تَلی تے تِل نہیں دھرن دیندی
دلا! من جا، لوکیں آکھدے نی
سَٹ عشقے دی اُف نہیں کرن دیندی
مینوں بخت دا مان تے نہیں سی، پر
دعا ماں دی کِتے نہیں ہرن دیندی
ساڈے پیراں چہ بیٹھدی اے اوہ ہونی
جیہڑی ہوکا وی نہیں بھرن دیندی
