چمّ چمّ سینے سامبھی جاواں جس دا ملے وصال موجاں مانن والی عمر تے رہِ گئی تھوڑے سال دل وچ پٹی بیٹھا ہاں کجھّ نکیاں وڈیاں قبراں سدھراں نوں دفنائی جاناں واں میں نالو نال پہلاں ای بہت اے میرے اندر ساوے زہر دا قہر، اُتوں ہور وی پنگر پئیاں ویلاں آل دوال ستیاں کنی پے گئی کدھرے دوروں ڈھول دی واج، اکھاں ملدی جاگ پئی اے پنڈے وچّ دھمال 'انجم' جیہڑے لہو نے تیرے اتّ مچائی ہوئی، اسے لہو نال اندروں آپنے جثے نوں ہنگھال
