اُکّا ساڈا حال نہ جانَن گلیوں لنگھن والے
چَھتّاں وِچ جے ہون تریڑاں وَگدے نئیں پرنالے
آوے کوئی اوس حویلی چُونا گاچی پھیرے
جِس دیاں کندھاں دے نال لَمکن گز گز لمّے جالے
اُس نے اَکِّھیں سُرمہ پایا ہَتّھیں لائی مہندی
اَکِّھیں مَیں جَگراتے پائے پیرِیں پائے چھالے
بیری اُتّے بیر نہ پَتّر بیری ہیٹھاں وٹّے
نیکی دا پھل پاون والے ویکھے ایسے حالے
دِل دِیاں سُنیاں تے اوہ لگیاں ہور طرحاں دیاں کُوکاں
رَولا اے کُجھ ہور طَرحاں دا میرے آل دوالے
انور میری عَرضی اُتّے کسے نہ گُھگّھی پائی
اپنے اپنے کم کڈھا گئے لمِّیاں بانہواں والے
حوالہ: ہُن کی کرئیے، انور مسعود؛ دوست پبلی کیشنز اسلام آباد؛ صفحہ 38 ( ویکھو )
