وَاہنے پَیریں وَڈھ لتاڑے
لو دی سَڑکن سِینے بَالی
وَاڈھی کِیتی
کَھبڑ وَٹے، پَنڈاں بَنھ سِراں تے چَائیاں
دَھاکاں لَائیاں
پِنڈے لُوئے، جُسے سَاڑے
جَس وَنگارے
جوگاں پَائیاں، دَھڑے اُڈائے
پِِڑ تے سُتّے، پَاہرے دِتے، کَاگ ڈرائے
مَالک کَرماں سیتی اَپڑے
تول گَھتایا
چَھٹاں بَھریاں، پددے گَدوں راہ تے لائے
کھیسی جَھاڑی، مَنجِی چُکی
کَامے پَرت گَھراں نوں آئے
سَاڑھ سَتی نے کُوڑا سَٹیا
چَلَّن کِیتا، بَال کِھڈائے
گَچل پِندی گَھر پَرتِیجی
کَدھ دی چَھاں دا آسرا تکیا
بُھکھ وِلائی
جودھ اَساڈی ہوند پرائی
