کوئی تے ہووے
جو نال میرے کھلو کے دھرتی دے چین پاروں ٹکا کے حصے دی چیک مارے تے ایس دھرتی دے ہاں نوں ٹھارے
کوئی تے ہووے
جو حق دی خاطر تلی تے سر رکھ کے راضی ہووے
اساڈے پیراں چوں سُول کڈھے
جوان پُتراں دے پاک لہواں دا وَیر منگے وسیب سارے دی خیر منگے
کوئی تے ہووے
جو نال جمیاں دی لاش لبھے فِر ایہناں لاشاں دے ٹوٹے جوڑے کھِلردے جُثیاں دی گٹھڑی بنّھے
یقین ہمت دے نال آپے ای اپنے موڈھے تے آپ چاوے جوان لاشاں تے وین پاوے
کوئی تے ہووے
جو سکیاں بھیناں دے سِر تے آ کے پیار دیوے بھرا تے باپو دی پگ سنبھالے قبیل داری تے ساکاں سیناں دا مان رکھے سمّے دے متھے توں مُڑھکا پوجھے ہوا دے ہتھاں چوں بوٹی کھہوے
کوئی تے ہووے
جو ایس ظالم دی رگ تے نِشتر چلا کے لہو دا نِگال کڈھے حیاتی ونڈے چودھار بہہ کے دھروہ تے سَنگل تے جا کے اَنکھاں دا پَیر رکھے
کوئی تے ہووے
جو ایس دھرتی توں آ کے ظلماں دا بی مُکاوے چوفیر سُکھاں دی ریت پاوے سنبھالے اُجڑ کے ٹُر گئیاں نوں دِلاسے دیوے اُداسیاں نوں
کوئی تے ہووے
جو جان وارن دا ساڑ پھکے
رُسیویں مارے وسیب نوں آکے دِھیر دیوے ڈولاندے جُثیاں نوں ڈھاسنا دے کے سوگ کڈھے جویں وی ہووے ایہ روگ کڈھے
کوئی تے ہووے
جو لہو دے دریا چوں ریت کڈھے
تے ساڈے اُجڑن دے بھیت کڈھے
