ਮੈਂ ਸਦੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖੀ ਜਾਨਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸੂਰਜ

ਮੈਂ ਸਦੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖੀ ਜਾਨਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸੂਰਜ
ਕਿਸ ਦੀ ਭਾਲ਼ ਚ ਟੰਗਿਆ ਹਵੀਏ ਸੂਲੀ ਉੱਤੇ ਸੂਰਜ

ਨਿੱਤ ਗ਼ਰਜ਼ਾਂ ਦੇ ਦਰਿਆ ਅੰਦਰ ਡੁੱਬਦਾ ਤੁਰਦਾ ਰਹਿਣਾਂ
ਰੋਜ਼ ਈ ਮੈਨੂੰ ਤੱਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ ਕਧੀ ਅਤੇ ਸੂਰਜ

ਕਿੰਨਾ ਸਬਰ ਵਿਖਾਇਆ ਹੋਸੇਂ ਕੁਰਬਲ ਅੰਦਰ ਤੁਸੀਆਂ
ਕਿੰਨੇ ਹੰਝੂ ਕੇਰੇ ਹੋਸਨ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਸੂਰਜ

ਅੱਜ ਘੜਾ ਮੈਂ ਡਿੱਠਾ ਉਹਦੀ ਢਾਕ ਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਹੋਇਆ
ਸੂਰਜ ਜਸਰਾਂ ਚੁੱਕੀ ਫਰਦ ਏ ਵੱਖੀ ਅਤੇ ਸੂਰਜ

ਰੋਜ਼ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਚਿਹਰੇ ਉਤੇ ਲਾਟਾਂ ਤੱਕ ਕੇ ਸੋਚਾਂ
ਖ਼ੋਰੇ ਕਿੰਨੇ ਮਿਲ ਛੱਡਿਆ ਏ ਮਿੱਟੀ ਅਤੇ ਸੂਰਜ

ਪਹਿਲੇ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਲੱਭਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਰੇਤ ਦੇ ਟਿੱਬੇ
ਤੇ ਫ਼ਿਰ ਆ ਕੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਏ ਸੱਸੀ ਅਤੇ ਸੂਰਜ