ਮਨ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕਾਫ਼ਰ ਕੋਈ ਨਈਂ
ਮਨ ਹੀ ਖ਼ਾਸ ਨਮਾਜ਼ੀ
ਮਨ ਹੀ ਮੈਂ ਦਾ ਹੌਕਾ ਲਾਵੇ
ਮਨ ਹੀ ਵੱਡਾ ਕਾਜ਼ੀ
ਮਨ ਦੀ ਘੋੜੀ ਪਾਪੀ ਚੜ੍ਹਦੇ
ਤੱਕਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨਾਜੀ
ਮਨ ਬੁੱਤਾਂ ਦਾ ਕਾਅਬਾ ਅੜੀਵ
ਮਨ ਕਾਬੇ ਦਾ ਹਾਜੀ
ਮਨ ਦੇ ਚੁੱਕਦਾ ਕੱਚਾ ਭਾਂਡਾ
ਮਨ ਨੂੰ ਪਾਰ ਨਾ ਲਾਵੇ
ਮਨ ਦੀ ਆਵੀ ਪੱਕਾ ਭਾਂਡਾ
ਤੁਰਦਾ ਤੁਰਦਾ ਜਾਵੇ
ਮਨ ਮਸੀਤ ਤੇ ਯਾਰਾਂ ਮਿਲੀ
ਅਸਾਂ ਪੜ੍ਹੀਏ ਕਿੰਜ ਸਲਾਤਾਂ
ਉਹ ਮਿਲੇ ਤੇ ਅੱਗ ਦੇ ਵੁਜ਼ੂ
ਸੱਤ ਫੇਰੇ ਸੱਤ ਰਕਾਤਾਂ
ਮਨ ਦੀ ਜੇ ਮੈਂ ਮਨਾਂ
ਮਨ ਦੀ ਮੂਲ ਨਾ ਮਨਾਂ
ਮੁਨੀਆਂ ਜੇ ਮਨ ਮੰਦਾ
ਮਨ ਦੀ ਮੰਨ ਕੇ ਮਨਾਂ
ਮਨ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਆਵੀ ਪੱਕਦੇ
ਥਣ ਬਥੁਨੇ ਭਾਂਡੇ
ਮਨ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਟੋਕਾ ਟਿਕੇ
ਮਨ ਕੁਤਰਾ ਕੁਤਰਾ ਟਾਂਡੇ
ਮਨ ਤੁਰ ਕੁੜੀ ਤੀਰ ਤਲਾ ਨਵੇਂ
ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਮਾਰੇ ਡੰਡੀ
ਭਾਰੀ ਧਾਰਨ ਦਾ ਮਨ ਬੈਲੀ
ਪਾਜੀ ਕੈਡ ਪਖੰਡੀ
ਮਨ ਮਮੋਲਾ ਘੱਤੀਆਂ ਮਾਰੇ
ਸਿੱਧੀ ਔਰ ਨਾ ਅੱਡੇ
ਉੱਡਦਾ ਪੰਛੀ ਵਿਚ ਹਵਾਵਾਂ
ਲੱਗਣਾ ਬਾਜ਼ ਦੇ ਠੁੱਡੇ
ਹਵਾਲਾ: ਤੰਦ ਤੰਦ ਤੁਰ ਕਲਾ, ਆਜ਼ਮ ਸਮੂਰ; ਪੂਰਬ ਅਕਾਦਮੀ; ਸਫ਼ਾ 16 ( ਹਵਾਲਾ ਵੇਖੋ )
