اٹھ قبر چوں وارث بُلّھیا
میاں محمدا، جاگ فریدہ
اپّڑ باہو، بوہڑ حسینا
لہجیاں دے پھڑ ہتھیں ٹوکے
تھاؤں تھائیں اٹھ کھلوتے
وڈھیو! کھیڈ وگاڑن لگے
میلہ پھیر اجاڑن لگے
صدیاں دا پنجاب تہاڈا
پھر اک واری ونڈنا چاہندے
اپنے گھر نوں ونڈنا چاہندے
رکھ بندوقاں تہاڈے موڈھے
اپنا قد ودھاؤنا چاہندے
کڈھ تہانوں وچ سمندروں
اپنا ناں چمکاؤنا چاہندے
ایہہ میں کِنج نظارہ ویکھاں
چن دے بدلے تارا ویکھاں
ایہہ میں کِنج نظارہ ویکھاں
چن دے بدلے تارہ ویکھاں
ساڈا ورثہ مکھ تسیں
ساڈے سر دے رُکھ تسیں
نویں مداری آ کے تکو
جویں ڈکے جاندے ڈکو
اجے تاں پچھلی ونڈ نہیں بھلی
بوتھے وجی چنڈ نہیں بھلی
