میرے ہتھیں چھالے پئے مزدوری نال
پھر وی نہئیوں بھریا چھنّاں چوری نال
خوشیاں نال نہیں چھڈی اپنی جمن بھوں
تیرے شہر چ آیا واں مجبوری نال
میرے نالوں کُہجھا پُتر لمبڑاں دا
دھرتی اُتے پھردا اے مغروری نال
بھگت سنگھ تے دلا، جبرو میرا لہو
کِنج کھلوواں غزنی تے تیموری نال
میرا قلم قبیلہ اوہناں وچوں نئیں
اکھر جیہڑے لکھدے نے منظوری نال
شیشے ولے کرکے کنڈ کھلونا نئیں
جِنّا مرضی ویکھو مینوں گھوری نال
بابا اوہ وی سوچے میرے بالاں لئی
جسدا کھیسا بھرنا واں کستوری نال
حوالہ: سوچاں وچ جہان؛ پنجاب سویر کراچی؛ صفحہ 51