دوہڑا
پنج دریا اس دیش دے، تاہیوں کہن پنجاب
راوی، ستلج، بیاس جی، جہلم اتے چناب
چھند
لکھے ملکاں دے گُن گُنیاں ساری پھر ٹُر ویکھی دنیاں
کلّ جگّ دیاں کریاں سیراں اک نظم بناؤنی شیراں
جیبھ کُترے لفظ پنجابی دے
ساقی نشہ چڑھا دے اترے نہ، لا مکھ نوں جام شرابی دے
جوان سوہنے شام فرانسوں ۔ گول گردن کچ گلاسوں
شیراں ورگے اُبھرے سینے ۔ چہرے جھگرے، نین نگینے
ایسا گبھرو جگّ وچ ہونا نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
ڈھلے برف ہمالے پربت جل میٹھا کھنڈ دا شربت
پنج ندیاں مارن لہراں ہیڈّ بنھ کے کڈھ لئیاں نہراں
چھڈّ واٹر مینر بھرمیں دے
ویکھ چاء 'جیہے چڑھن کساناں نوں، کھیت کھڑ کھڑ ہسدے نرمے دے
ہری چرھیاں دی ہریاول کتے لہہ لہہ کردے چاول
رل گُڈنے جان کمادی منڈیاں رجّ رجّ چوری کھادی
دیندا گھیؤ نال لِبڑیا پوناں نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
بڑی رونق کھیتر اگلے ٹاہلی پور بولن بگلے
ہل واہندے پھرن ٹریکٹر جویں ایکٹنگ کردے ایکٹر
بلڈوزر پھردے کملے جئے
دل کھچّ دے لنگھدیاں راہیاں دے، ٹیوب ویل پر پھلّ گملے جئے
کھڑے کیت کیاں تے گیندے کِتے سوسن خوشبو دیندے
تھاں تھاں تے بجلیاں بلیاں لا ریجھاں گند لاں کلیاں
کسے ایسا ہار پروناں نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
گوبھی، مٹر، ٹماٹراں، گاجر جتھے ریت متیرے، باجر
کنکاں دیاں گٹھ گٹھ بلیاں مکیاں دے کُچھڑیں چھلیاں
چھن کنگن چھنکن ٹاٹاں دے
کرے سرسوں جھرمل جھرمل جی، پھلّ ٹہکن سبز پلاٹاں دے
بوہڑ پون وگی توں شوکن ۔ پپلاں پر کوئلاں کوکن
باغاں وچ امبیاں رسیاں کھا طوطا مینا ہسّیاں
بول بلبل ورگا موہنا نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
لوک دھرمی، داتے، دانے ونڈ دیون بھرے خزانے
نونہہ رانی تے دھی میلن نت دولت دے وچ کھیلن
لڑ اُڈدے رنگلے سالُو دے
جان پیلاں پاؤندیاں مورنیاں، بھتے ڈھوون کنت رسالو دے
مار بڑھکاں ویہڑے بڑکن گل وچ گھنگرالاں کھڑکن
تھنّ بگّیاں دے چڑھ لیہندے اس مجھّ نوں مجھّ نہ کہندے
جس مجھّ نے بھرتا ڈوہناں نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
رنگ لال کماناں ابرو ملّ رستم ورگے گبھرو
کر ورزش دیہاں رکھیاں ہیرے ہرن ورگیاں اکھیاں
قد سرُواں ورگے جواناں دے
ہنساں دے ورگیاں ٹوراں جی ، ہتھ سوہے گرج پہلواناں دے
نرے گھیؤ وچّ رِجھدے سالن جند دے کے وی لجّ پالن
سجناں دیاں ونڈدے پیڑاں جتھے کھڑدے کردے چھیڑاں
جند وارن سیس لکونا نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
پیلی ودھ کے تیز قرینوں لال اگدے ایس زمینوں
موٹھ مونگی وکدے جٹّ دے ناویں مونگ پھلی دے وٹّ دے
نویں نوٹ دھرن وچّ پیٹی دے
ڈھوندے(پوندے) سٹھّ سٹھّ تولے نونہاں نوں، نہ تیور میوندے بیٹی دے
ماواں شیرنیاں نوں چنگھدے لڑ دشمن دے سر ڈنگدے
زورآ وریاں کرن چُگتے نہ ہارن جیمل فتے
اگانھ ودھدے پچھانہ کھڑونا نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
چڑھ گھٹا پہاڑوں آون ۔ مٹیاراں تیاں لاون
پین ٹوماں دے چمکارے ۔ پا پینگھاں لین ہلارے
رل گاون گیت محبتاں دے
ہنڈ ورنھ مہینے ساون دے، کر پار اتارا ربّ تاں دے
دھیاں انکھ شرم نال بھریاں گھرے بُنن سویٹر دریاں
کنوں پکڑ گہر 'تی چوری ۔ گل ہسّ(ہنس) پا بکری ٹوری
جاندا راہی، پاندھی کھوہنا نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
ہوئے 'پاک پٹن' وچّ 'باوا' ۔ گورو نانک جی دے شاوا
'بابو' سونے دا ہرمندر ہووے بھجن ہمیشاں اندر
امرتسر نگری گروآں دی
ہٹے پتھر دے بتّ پوجن توں، ہووے ربّ دی عبادت شُروآں دی
لائے سنت مہنتاں ڈیرے ایتھے پیر بزرگ بتھیرے
روہی، دوآبے، مالوے، ماجھے گورو دسمیں نے سنگھ ساجے
ایسی سجدیاں پگّ دیاں چوناں نہ
ویکھے دیش بتھیرے دنیاں دے، کوئی دیش پنجابوں سوہنا نہ
