161 "دھیری تھی ، جان دے مینوں ، گنڈھ غلام ڈٹھو ای جاپے کون جو اس پردیسی ، جاں تدھ روء دتو ای سن دھیے ونجن دے مینوں پچھاں جا کھلوئی" آکھ دمودر ماؤں کڑی دی ، چل اگیرے ہوئی 162 نہیں کوڑی ، آہی سچی ، کیہ اس آکھ سنائیں ناہیں ماؤ پی جایا، کس زبان سلاہیں ویکھ وکانی جھیورانی ، قدم اٹھیوس ناہیں "ہیں جے چکھ وڈیرا ہووے ، تاں میں آپ نکاح بنھائیں " 163 ہوبے ہوش وڑی وچ جٹاں ، ونج ملن اوہناں تائیں " کیہ ایہہ آکھو لگے تساڈا ، کیہڑی ذات تسائیں ایہہ ہے کیہڑی ذات دانینگر ،ویسو کیہڑی جائیں آکھ حقیقت تسیں بھراوو ، ایہا گل پچھائیں 164 "جھیورا اسیں ، ایہہ ذات ، اسیں گڑھ ملتانوں آئے جہلم جلے ہیڑیاں تائیں ، بوہتے طمع ستائے" دل وچ داغ بھکھ دا جٹاں ، وڈے کوڑ الالئے آکھ دمودر راضی ہوئے ، پھر اوہناں سخن سنائے 165 "اس پتر نوں بیٹی دتی ، اساں راضی تی کر بھائی راتیں بنھ دوائے کڑی دی"بہوں جٹاں ہت آئی بوہت رضا کرن دے تائیں ، جھیور یانی بھائی جٹاں سن ایہہ بوہتی بھانی ، جاں ایوں گل سن پائی 166 " مٹھی روٹی تے ددھ ماجھا، کر تایر گھن انائیں کڑی تساڈی اساں لیتی ، سکے اسیں تساہیں راتیں کاج کریہاں اس دا، پہلوں طعام کھواہیں " آکھ دمودر راضی بھائی ، دوویں تھوک تداہیں 167 ایہہ کجھ آکھ گئی گھر آپنے ، شکر گھیو انوائے ابال سیویاں ، گھڑا لسی دا، تماکو چلم سدائے گھن مسیتی آن جو رکھی ، اوس مہندی چیکو لائے آکھ دمودر کنج کواری ، امڑ مائیئیں پائے 168 "دھیدو ، آ کھواہاں قسمت ، بوہا چا مرائیں کارن پیٹے کوڑ بولیاسے، کھاندے اٹھ ونجاہیں نوار مٹھا سائیں دتا ، ہویا نصیب اساہیں آکھ دمودر پینڈا مندا ، کر کر گھٹ پواہیں " 169 "نھیموں نیتوواہ کرن دی ، کیہ تساں آکھ سنائیں رج کھاون نالوں بھکھ چنگیری ، نہیں پسند اساہیں حق پرایا ، کوڑا بول کے ، ڈرو خدا توں ناہیں آکھ دمودر سنیو چاچا، میں ہتھ حرام نہ لائیں " 170 ادھی راتیں کوچ کرن نوں ، جٹاں منشا چائی نس چلے بھی ادھی راتیں ، خبر نہ کسے کائی اٹھ دھیدو نالے نوں ہویا، جثے بھکھ سمائی آکھ دمودر ابھیوں لمے ،چل تھیے اٹھ راہی
