161
"دھیری تھی ، جان دے مینوں ، گنڈھ غلام ڈٹھو ای
جاپے کون جو اس پردیسی ، جاں تدھ روء دتو ای
سن دھیے ونجن دے مینوں پچھاں جا کھلوئی"
آکھ دمودر ماؤں کڑی دی ، چل اگیرے ہوئی
162
نہیں کوڑی ، آہی سچی ، کیہ اس آکھ سنائیں
ناہیں ماؤ پی جایا، کس زبان سلاہیں
ویکھ وکانی جھیورانی ، قدم اٹھیوس ناہیں
"ہیں جے چکھ وڈیرا ہووے ، تاں میں آپ نکاح بنھائیں "
163
ہوبے ہوش وڑی وچ جٹاں ، ونج ملن اوہناں تائیں
" کیہ ایہہ آکھو لگے تساڈا ، کیہڑی ذات تسائیں
ایہہ ہے کیہڑی ذات دانینگر ،ویسو کیہڑی جائیں
آکھ حقیقت تسیں بھراوو ، ایہا گل پچھائیں
164
"جھیورا اسیں ، ایہہ ذات ، اسیں گڑھ ملتانوں آئے
جہلم جلے ہیڑیاں تائیں ، بوہتے طمع ستائے"
دل وچ داغ بھکھ دا جٹاں ، وڈے کوڑ الالئے
آکھ دمودر راضی ہوئے ، پھر اوہناں سخن سنائے
165
"اس پتر نوں بیٹی دتی ، اساں راضی تی کر بھائی
راتیں بنھ دوائے کڑی دی"بہوں جٹاں ہت آئی
بوہت رضا کرن دے تائیں ، جھیور یانی بھائی
جٹاں سن ایہہ بوہتی بھانی ، جاں ایوں گل سن پائی
166
" مٹھی روٹی تے ددھ ماجھا، کر تایر گھن انائیں
کڑی تساڈی اساں لیتی ، سکے اسیں تساہیں
راتیں کاج کریہاں اس دا، پہلوں طعام کھواہیں "
آکھ دمودر راضی بھائی ، دوویں تھوک تداہیں
167
ایہہ کجھ آکھ گئی گھر آپنے ، شکر گھیو انوائے
ابال سیویاں ، گھڑا لسی دا، تماکو چلم سدائے
گھن مسیتی آن جو رکھی ، اوس مہندی چیکو لائے
آکھ دمودر کنج کواری ، امڑ مائیئیں پائے
168
"دھیدو ، آ کھواہاں قسمت ، بوہا چا مرائیں
کارن پیٹے کوڑ بولیاسے، کھاندے اٹھ ونجاہیں
نوار مٹھا سائیں دتا ، ہویا نصیب اساہیں
آکھ دمودر پینڈا مندا ، کر کر گھٹ پواہیں "
169
"نھیموں نیتوواہ کرن دی ، کیہ تساں آکھ سنائیں
رج کھاون نالوں بھکھ چنگیری ، نہیں پسند اساہیں
حق پرایا ، کوڑا بول کے ، ڈرو خدا توں ناہیں
آکھ دمودر سنیو چاچا، میں ہتھ حرام نہ لائیں "
170
ادھی راتیں کوچ کرن نوں ، جٹاں منشا چائی
نس چلے بھی ادھی راتیں ، خبر نہ کسے کائی
اٹھ دھیدو نالے نوں ہویا، جثے بھکھ سمائی
آکھ دمودر ابھیوں لمے ،چل تھیے اٹھ راہی
