171 جی دے بھے چلیا اٹھ دھیدو ، ویندا ہے چپ کیتی جیہے آئے تیہے چلے ، ایہہ گل اساں جو کیتی ٹکر نہ منگے ، وظیفے نہ چکھے ، لسی پا نہ پیتی آپنا جھگا سمھاں مچھانی، پیا ہئی مسیتی دے دعا متر ملن اسانوں ، اسیں چلے جیہناں دی نیتی 172 راہ چھوڑ اوجھڑ نوں تھیا ، مت کوئی پچھوں آوے بھکھ تہایا ، نہ رہے رہایا ، بھکھا روندا جاوے کدھی اتے تھیہہ دسیندی ، دوروں نظری آوے آکھ دمودر ویکھے دھیدو رہاں ، جے ڈاڈھے بھاوے 173 وڑیا دستی، طمع پیٹ دے، کچھ ٹکڑا مونہہ پائیں ویکھ سوانی سوال کیتو سو ، جے ہک پھوہڑی دیوائیں اتوں ڈھٹھا ، زمیں پچھاڑیا ، مینڈا کتھاؤں ناہیں کتے تے درویش نمانے ، عزت لہندے ناہیں 174 " توں بہو مینڈیاں اکھیں اتے ، چوکھنیے میں ونجائیں بختاں باجھوں لہاں نہ ناٹھی ، تھیا کرم اساہیں رتا پلنگھ ، سفیف نہالی ، دیوں گھت وچھائی" چت سوانی ایہ کیتا ، میدہ کڈھ پکائیں 175 لگی آن سوانی یارو ، کھواون رانجھے تائیں آیا خان سوکھسمم گھر ے دا، بولے ویکھدیاں ہی "بختاں باجھوں لہاں نہ ناٹھی ، تھیا کرم اساہیں " چیتا کرے سوانی ایہو، میدہ کڈھ پکائیں 176 وست پوشی مل دوہاں کیتی ، دھیدو بہوں سکھ پایا مکھن میدہ تے ددھ ماجھا ، بیٹھ پلنگھ تے کھایا بھلی طرح سیوں خدمت کیتی دور پیتا رج اگھایا آکھ دمودر خدمت کر کر ، رتے پلنگھ سوایا 177 بھلا سہج سیوں سم کر اٹھیا ، ساؤآں سخن پچھایا "کیہ ہے ذات ؟ کون کل وچوں ؟ پیو کیہڑا جس جایا باجھوں قضیے وطن نہ تجیا ، خالی بھلیرے آیا گل حقیقت ، آکھ اسانوں ، تیتھوں سخن پچھایا" 178 "جے کوئی اگا پچھا ہودم ، تاں تینوں آکھ سنائیں نہ کوئی لوہ نہ تکیہ مینڈا ، کوئی کتھاؤں ناہیں اتوں ڈھٹھا زمیں پچھاڑیا، مینڈا کوئی نہ سائیں کیہڑا ماں پیو آکھاں تینوں ، نہ ڈٹھے سنے کتھائیں " 179 "جے توں رس گھراں تے آیا، تاں توں کہو میں تائیں دیواں اٹھ تے گھوڑی خچر، دیواں مجھیں گا ئیں دیواں کھوہ سلابے بنے ، دیواں کتی دلاہی جے ہووم کائی بھین بھتیجی ، تاں اج دعا بنھائی" 180 تاں ہس سخن الایا دھیدو " ہمت بھلی ودھائی رحمت تینوں ، آدر دتو ، اساں لوہ نہ کائی دلوں بجانوں بھلی کیتو ای ، رحمت تینوں بھائی زیارت کر آواں پیراں دی ، رہساں اتے جائی "
