261
میہیں ، شنیہہ، برنڈے ، مونی ، انت جاوے پایا
جلھر چھوڈ دتی رنجھیٹے ، دھرتی اتے آیا
شینہاں دے سر ہتھ پھریندا ،وبوہت دلاسا لایا
سانوں کو دن بھائی سنو ، قسمت آن بہایا
262
چلیا چاک ساتھ لے منگو ، ساؤ کھلے تکیندے
کون قضاء ادیلا تھیا، تھکے سبھ اڈکیندے
دھوڑا اکاش چڑھی پل اندر ، جاں ادوں منگو ویندے
آپنے گھر ونج وڑیاں مجھیں ، تاں ساؤسبھ چوئیندے
263
بھانڈے لیکر چوین آئے ،تاں عظمت چاک وکھائے
بھاڑے والی نہ منگے بھاڑا ، ہتھ نہ پیر ہلائے
کٹی والی چت نہ کٹی ، آپے کھلی چوائے
جو کھٹر مل آپ کھلوتی ، چڑھدے رنگ سوائے
آکھ دمودر ایہہ ڈٹھا راٹھاں سبھ چوچک پے آئے
264
تاں پئی کوک وچ جھنگ سیالاں،چاک نہ مول چھڑیہا ں
جاں جاں آس حیاتی ہووے ، تاں تاں سبھ کچھ دیہاں
ایہہ دلی ہے پورا سورا ، ازمائے دا کیا ازمیہاں
آکھ دمودر چاک سچاوا ، وساہ نہ اسے کریہاں
265
چراء لے آیا مجھیں دھیدو ، چاکاں بھلی نہ بھائی
کیکر چھڑسی رات رنجھیٹا، شینہاںگھمر پائی
اثرگر ناگ ڈنس بھارے لے ، پیر دھرے ات جائی
آکھ دمودر سبھناں چاکاں ، ایہو متا پکائی
266
نال نماشے مجھیں تائیں ، رانجھا وستی آیا
ونجھلی مار سداوے منگو ، چیٹک دھیدو لایا
سن مینہیں سرود سچانواں ، چلن تے چت چایا
آکھ دمودر ڈٹھا مجھیں ، جو باہر رانجھا آیا
267
ونجھلی مار سنائی دھیدو مینہیںسبھ رجھائیاں
موہرک توڑن کتوں نہ دھیرن ، چلن تے دھرائیاں
پیکھڑ توڑ ، دھنگانے جلیاں ، رہن نہ مول رہائیاں
آکھ دمودر کیکن دھیرن ، گوپیاں کاہن بلائیاں
268
منگولے چلایا دھیدو ، گھن سویلے آیا
رسہ وٹ بنائی جلھر ، اپر آسن لایا
اوجھڑ جھنگ بیلا بہوں گھاٹا ، منگو وچ گڈایا
آکھ دمودر پسو پرندے ، دھیدو سبھناں بھایا
269
مل مل چاکاں مسلت کیتی ، اسیں ایہہ چاک مریہاں
ادھی راتیں ، کوڑے سوتے ، اس کپ نئیں سٹیہاں
کیہڑے لشکر چڑھسن پچھوں ، جے اسیں تحمل دیہاں
ٹکر کھس چکورےلیتا ، اسیں گلوں کلنک چکیہاں
270
مارن مسلت چاکاں کیتی ، بریاں نیتاں چائیاں
آئے تیز ارنبھ کیتو نیں ، چوری گھن سرواہیاں
کالی رات پھوہار وسندی ، موڈھے تے رکھ چائیاں
آکھ دمودر بیلے آئے ، جنے چوراسی سائیاں
