261 میہیں ، شنیہہ، برنڈے ، مونی ، انت جاوے پایا جلھر چھوڈ دتی رنجھیٹے ، دھرتی اتے آیا شینہاں دے سر ہتھ پھریندا ،وبوہت دلاسا لایا سانوں کو دن بھائی سنو ، قسمت آن بہایا 262 چلیا چاک ساتھ لے منگو ، ساؤ کھلے تکیندے کون قضاء ادیلا تھیا، تھکے سبھ اڈکیندے دھوڑا اکاش چڑھی پل اندر ، جاں ادوں منگو ویندے آپنے گھر ونج وڑیاں مجھیں ، تاں ساؤسبھ چوئیندے 263 بھانڈے لیکر چوین آئے ،تاں عظمت چاک وکھائے بھاڑے والی نہ منگے بھاڑا ، ہتھ نہ پیر ہلائے کٹی والی چت نہ کٹی ، آپے کھلی چوائے جو کھٹر مل آپ کھلوتی ، چڑھدے رنگ سوائے آکھ دمودر ایہہ ڈٹھا راٹھاں سبھ چوچک پے آئے 264 تاں پئی کوک وچ جھنگ سیالاں،چاک نہ مول چھڑیہا ں جاں جاں آس حیاتی ہووے ، تاں تاں سبھ کچھ دیہاں ایہہ دلی ہے پورا سورا ، ازمائے دا کیا ازمیہاں آکھ دمودر چاک سچاوا ، وساہ نہ اسے کریہاں 265 چراء لے آیا مجھیں دھیدو ، چاکاں بھلی نہ بھائی کیکر چھڑسی رات رنجھیٹا، شینہاںگھمر پائی اثرگر ناگ ڈنس بھارے لے ، پیر دھرے ات جائی آکھ دمودر سبھناں چاکاں ، ایہو متا پکائی 266 نال نماشے مجھیں تائیں ، رانجھا وستی آیا ونجھلی مار سداوے منگو ، چیٹک دھیدو لایا سن مینہیں سرود سچانواں ، چلن تے چت چایا آکھ دمودر ڈٹھا مجھیں ، جو باہر رانجھا آیا 267 ونجھلی مار سنائی دھیدو مینہیںسبھ رجھائیاں موہرک توڑن کتوں نہ دھیرن ، چلن تے دھرائیاں پیکھڑ توڑ ، دھنگانے جلیاں ، رہن نہ مول رہائیاں آکھ دمودر کیکن دھیرن ، گوپیاں کاہن بلائیاں 268 منگولے چلایا دھیدو ، گھن سویلے آیا رسہ وٹ بنائی جلھر ، اپر آسن لایا اوجھڑ جھنگ بیلا بہوں گھاٹا ، منگو وچ گڈایا آکھ دمودر پسو پرندے ، دھیدو سبھناں بھایا 269 مل مل چاکاں مسلت کیتی ، اسیں ایہہ چاک مریہاں ادھی راتیں ، کوڑے سوتے ، اس کپ نئیں سٹیہاں کیہڑے لشکر چڑھسن پچھوں ، جے اسیں تحمل دیہاں ٹکر کھس چکورےلیتا ، اسیں گلوں کلنک چکیہاں 270 مارن مسلت چاکاں کیتی ، بریاں نیتاں چائیاں آئے تیز ارنبھ کیتو نیں ، چوری گھن سرواہیاں کالی رات پھوہار وسندی ، موڈھے تے رکھ چائیاں آکھ دمودر بیلے آئے ، جنے چوراسی سائیاں
