21
تاں سن سنجم کیتا چوچک ، جاں سنیا کھیڑے آئے
گھیو ، گڑ کھنڈے میدے تے دانے ، آن موجود دھرائے
دانا، گھاہ شراب پیائے ، ڈھاڈی بھلے سدائے
انوائے بہوں لیف تلائی ، بھلا دلان پچائے
22
لتھے باگھ بہادر ڈاڈھے ، بھوئیں نئیں دے سائیں
چھٹی دھن جن اندر اکھارے ، بہوں بھیری تے سرنائی
نچ نچ تان پرین بھگتیے ، کنجریاں گاون گاہی
تاں تاں کھانا چوچک بھیجے ، کچا کلورا تانہی
23
کھانا کھا تیاری کیتی ، گھنن ساؤ آئے
ملن محبت نالے ہس کر، ہکے ہک ملائے
آکھ دمودر چند سورج دو ، جن جالی آن پھہائے
24
خیر پچھ کے نپ اٹھائے ، رل مل جلے گھراہیں
آن دلانیں لاہے یارو، ویکھے لوک تداہیں
چڑھو چڑھدے وڈے سورمے بھوئیں نئیں دے سائیں
آکھ دمودر چلے پیالے ، ڈھاڈی واراں گائیں
25
دیونہہ بیتا کھانا کھاد دنیں، وقت رات دا آیا
ہس کھیڈ کر ستے ساؤ، کوئی نہ مول رنجایا
کر سرپاؤ بیٹھے ہبھ ساؤ ، عالم ویکھن آیا
آکھ دمودر وڈے ویلے،راٹھاں ہتھ اٹھایا
26
بھنڈ بھگتیے اور منگتے ، عالم اُچھل آئے
دے دے گھوڑے کھیس پٹانگل ، اجے دیون نوں سدھرائے
منگتے منگ منگ راضی پٹانگل، اجے دیون نوں سدھرائے
آکھ دمودر "صحیح سلامت"، سبھ اسیں سنائے
27
دوجی رات رہن نہیں کیتا، چوچک پلو پایا
سر پر رکھ تیاری کیتی، میل کٹنب بہایا
سچ آکھو کیہ دیجے سکے؟ چوچک ایہہ پچھایا
آکھ دمودر مل قبیلے ، ایہو متا پکایا
28
جنے جنے نوں اک اک پگڑی ، منگتے کھیس دوانہے
ہک اُٹھ تے تازی گھوڑا ، کلے آن بنھائے
سبھ سرپاؤ سنہری دیجے ، سوبھا جگ گھناہے
اندر بیٹھ کریندے مسلت ، ڈھل نہ مول گھتانہے
29
بیٹھے خان زمیں دے خاوند ، گل کہن دی ناہیں
گیت ، ناچ ، بھنڈ ، بھگتیے کردے ، بوہت سانگ جگ مانہیں
پوے ناچ خو تھیوے ہبھا ، وگن بھیری تے سرنائی
آکھ دمودر آئے ساؤ، کھانا کھاون تائیں
30
کھانا کھاء تیاری کیتی، ہبھ سر پاؤ منگایا
دے دے سیال خوشی بوہتیرے ، جنے جنے پہریا
راتیں رکھ صباحیں چلے، عالم ویکھن آیا
آکھ دمودر گل وچ پلو ، چوچک خان تد پایا
