361 "سن دھیے ! میں صدقے کیتی ، تینوں کون بجھائے رلدا آیا تخت ہزاریوں ، کوئی چاک نہ لائے آپے آپ سلاہیو دھیے، آپے اساں سنائے سارے جگ وچ اونڈھی آئی ، تینڈے باپ نہ بھائے سائیاں ! چھٹ پواہاں سبھے، جے رانجھا مر جائے " 362 " سن نی مائے ! چوچک ہائے ، تینوں کون سمجھائے بھرے وات چاول تے بیٹھی ، نہ پن پتر پرائے پچھوں کنڈی گل نہ چنگی ،کئی تیں بھی پیٹو ں جائے نہیں مناسب دین پلوتا ، جے تینوں رب بھائے" 363 "چاکاں اتوں ویراں تائیں ، پندیاں مہر نہ آئی ناڑے دی تھاں گل نہ کپیو ، میں کت کوں پھٹ ویائی لوکاں دے گھر دو دو دھیاں ، توں کٹک ربانا جائی آکھے ماؤ ، دھیا سیانی ! تیری چاکے سوں اشتائی" 364 "کیہنوں توں سمجھائیں مائے ! زور نیاؤں کریندی لوں لوں اندر رانجھا وڑیا، کھس کھیڑیاں نوں دیندی کھارے اتوں ترپ کھلوساں ، تدوں توں سمجھیندی؟ کہے دمودر ہیر سیالی، "رانجھا !"ہیر کو کیندی 365 "رانجھے دی میں درد دیوانی ، ہنجھو چولا بھنا جاں جاں شوق حیاتی مانا ، رانجھے نوںمیں گھنا سو دنیاوی راہ کیہ جانن ، حق نہ کیتا جنھاں کہے دمودر ہیر سیالی ، کاج گنایا جنھاں 366 "کاج گنایا بابل دھیے ! توں جوبن بھرماتی ہوڑھے ہٹکے رہندی نیہیں ، داغ لیئندی جاتی چاکاں نال کریں اشنائی ، جھل چریندی راتی کہے دمودر یر سیالی ، نہ تھی مول چپاتی " 367 باغے اندر پھل ٹہکے ، تیوں رانجھے ڈٹھیاں جیواں پوکر ہار پائیں وچ گل دے ، مالن آپے تھیواں بیڑی وچوں ڈھونڈ لدھوسے ، اس دل کیتا نیواں کہے دمودر ہیر سیالی ، میں جگ سہاگن تھیواں 368 "ایہہ سہاگ تساڈا دھیے ! کم نہ کتے آوے چاکاں نال کریں اشنائی ، لج نہ تدھے آوے وس اساڈا کوئی ناہیں ، کھیڑیاں بدھے دعوے کہے دمودر ماں ہیر نوں ، سو رانجھا مرجاوے " 369 "مائے !"سورانجھا "در دیویں مینوں ، نت سہاگ ڈھہیوے رانجھا دلبر یار اساڈا ، دین دنی تے جیوے ہکس کسیرے توں کھیڑا کھوٹا ، رانجھا لکھیں تلیوے کہے دمودر ہیر سیالی بھا اساڈے تھیوے " 370 "بھا تساڈے تدوں تھیوے ، جے ماں پیو ہووے راضی میل مہائن گنڈھ پئی آسے ، کرم لکھیا سو سانجھی سن ہیرے توں تھیو نہ کاہلی ، اساں دور رکھیا متر ماجھی کہے دمودر ہیر سیالی ، تھیو کھیڑیاں تے راضی "
