361
"سن دھیے ! میں صدقے کیتی ، تینوں کون بجھائے
رلدا آیا تخت ہزاریوں ، کوئی چاک نہ لائے
آپے آپ سلاہیو دھیے، آپے اساں سنائے
سارے جگ وچ اونڈھی آئی ، تینڈے باپ نہ بھائے
سائیاں ! چھٹ پواہاں سبھے، جے رانجھا مر جائے "
362
" سن نی مائے ! چوچک ہائے ، تینوں کون سمجھائے
بھرے وات چاول تے بیٹھی ، نہ پن پتر پرائے
پچھوں کنڈی گل نہ چنگی ،کئی تیں بھی پیٹو ں جائے
نہیں مناسب دین پلوتا ، جے تینوں رب بھائے"
363
"چاکاں اتوں ویراں تائیں ، پندیاں مہر نہ آئی
ناڑے دی تھاں گل نہ کپیو ، میں کت کوں پھٹ ویائی
لوکاں دے گھر دو دو دھیاں ، توں کٹک ربانا جائی
آکھے ماؤ ، دھیا سیانی ! تیری چاکے سوں اشتائی"
364
"کیہنوں توں سمجھائیں مائے ! زور نیاؤں کریندی
لوں لوں اندر رانجھا وڑیا، کھس کھیڑیاں نوں دیندی
کھارے اتوں ترپ کھلوساں ، تدوں توں سمجھیندی؟
کہے دمودر ہیر سیالی، "رانجھا !"ہیر کو کیندی
365
"رانجھے دی میں درد دیوانی ، ہنجھو چولا بھنا
جاں جاں شوق حیاتی مانا ، رانجھے نوںمیں گھنا
سو دنیاوی راہ کیہ جانن ، حق نہ کیتا جنھاں
کہے دمودر ہیر سیالی ، کاج گنایا جنھاں
366
"کاج گنایا بابل دھیے ! توں جوبن بھرماتی
ہوڑھے ہٹکے رہندی نیہیں ، داغ لیئندی جاتی
چاکاں نال کریں اشنائی ، جھل چریندی راتی
کہے دمودر یر سیالی ، نہ تھی مول چپاتی "
367
باغے اندر پھل ٹہکے ، تیوں رانجھے ڈٹھیاں جیواں
پوکر ہار پائیں وچ گل دے ، مالن آپے تھیواں
بیڑی وچوں ڈھونڈ لدھوسے ، اس دل کیتا نیواں
کہے دمودر ہیر سیالی ، میں جگ سہاگن تھیواں
368
"ایہہ سہاگ تساڈا دھیے ! کم نہ کتے آوے
چاکاں نال کریں اشنائی ، لج نہ تدھے آوے
وس اساڈا کوئی ناہیں ، کھیڑیاں بدھے دعوے
کہے دمودر ماں ہیر نوں ، سو رانجھا مرجاوے "
369
"مائے !"سورانجھا "در دیویں مینوں ، نت سہاگ ڈھہیوے
رانجھا دلبر یار اساڈا ، دین دنی تے جیوے
ہکس کسیرے توں کھیڑا کھوٹا ، رانجھا لکھیں تلیوے
کہے دمودر ہیر سیالی بھا اساڈے تھیوے "
370
"بھا تساڈے تدوں تھیوے ، جے ماں پیو ہووے راضی
میل مہائن گنڈھ پئی آسے ، کرم لکھیا سو سانجھی
سن ہیرے توں تھیو نہ کاہلی ، اساں دور رکھیا متر ماجھی
کہے دمودر ہیر سیالی ، تھیو کھیڑیاں تے راضی "
