391
تاں پھر چوچک ادم کیتا، جاں سنیا کھیڑے آئے
میدے ، چاول تے گھیو ، کھند شکر سبھ موجود کرائے
آٹا ، دانا ، لیف ، نہالی ، انت نہ کوئی پائے
آکھ دمودر اکبر کولوں ، دوویں نہ گھٹ آہے
392
مسلت سد سیالاں کیتی ، کیویں تیل ٹھکیہاں
ہتھے نپی ویندی ناہیں ، اجائیں کھسم کریہاں
بھڑنے تے پھرے مونہہ پائی ، کیکن آکھ بچیہاں
آکھ دمودر سچ حقیقت م کیکن بندی دیہاں
393
ہورت مائیئیں کتے نہ پوندی ، ایہو متا کریہاں
جتھے کھاون بہندی روٹی، تتھے ویر چھپیہاں
جاں رج کھاوے ، اٹھن لگے ، پانی ہتھ دھویہاں
آکھ دمودر اتھ بہانے ، چھوہر کوٹھے دیہاں
394
تراہے ویرتے چارے مامے ،اندر آن چھپائے
مکھن چھاہ اتے ددھ ماجھا اتے کھنڈرلائے
کھادس رج تے پانی منگے ، جاں ماؤ ہتھ دھوائے
آکھ دمودر جے اٹھن لگی تاں ہتھ بھراواں پائے
395
دھرو ہی نیہے تیں کوں بھائی !مہیں نہ کو چھوہائے
جدے کھڑیہو، میں آپے ویندی ہتھ نہ مہیں لیائے
نئیں سائیں دے ، گل کریندی ، مینڈی بھی سنیآہے
ویرا چھوہے نہ مینڈے پنڈے مینوں ہتھ رنجھیٹے لائے
396
حکمی آن دتی وچ کوٹھے ، ایوں نہ بندی دیہاں
آنیوں زہر دیو کندی نی ! رات کھوائے مریہاں
ایس دی جائیں دھی خان دی، ہنے ہی چا پرنیہاں
آکھ دمودر سبھناں بھانی ، نہ ذرا تعمل کریہاں
397
آندی زہر، گندھائی آٹے ، میدہ ماؤں پکائے
مکھن چھاہے دے وچ موہرا، نکا پیہہ رلائے
کھانا بھلاپکایا کندی ،کھاون ہیر بہائے
آکھ دمودر جے رج کھادا ، تاں ہیر جواب سنائے
398
"سن رن مائے ! میں مائیئیں پایو، ویر چھپائے بہائے
بھلا تھیا جے آپے آئی ،اوہناں مینوں ہتھ نہ لائے
پاکوں نپ پلیتی دتی ، ہن موہرا رج کھوائے
زہر کیہ پوہے ماؤ تیہناں نوں جیہناں کامل عشق پچائے "
399
تاں حکمی پھڑ اندر گھتی ، نعرے ہیر کریندی
"ہسی ! سچ سہیلی مینڈی ، آکھ ویکھاں میں کیندی
کامل مرشد اینویں بھانی ، تاں تس کیتا میندی"
وس پرائے پئی سلیٹی ، ہتھ پھاٹے تے تھون ہلیندی
400
"مائے ایانی ! تدھ مہندی آئی ، کئیں دے دست رنگیسی؟
ہک دل آہی ،رانجھن لیتا ، کھیڑیاں نوں کیہ دیسی؟
نیسو اٹھ بلوچاں والا، در در جائے جھکیسی
آکھ دمودر نانہہ چھڑیسی رانجھا ، کھیڑے کیہڑی ویسی "
