441
وڈھی دے ولایا باہمن ، پردہ ماؤں کجیندی
باہمن بھیج دتے پھر پچھے ، نال سو آپے ویندی
گئی گئی لے سبھناں کیتی ، پردے ماؤں ڈھکیندی
آکھ دمودر کیہڑے ویلے، ڈولی ہیر سپیندی
442
کھارے اتے ساؤ بیٹھے ، کھاریں خان بٹھایا
آنیوں کڑی نکاح بنھاہاں ، قاضی جیوں فرمایا
مامے ویر اتے ہک مہری ، سبھے گھنن آیا
آکھ دمودر ہیرے ڈٹھا ، جو خلل مینوں آیا
443
"ہتھ نہ لایو ویرا مینوں ، میں آپے نال ونچائیں
ماما ، ویر نہ محرم کوئی ، باجھوں دھیدو سائیں
بکل مار جلی سلیٹی ، آپے ویکھن تائیں
آکھ دمودر بہساں کھاریں ، کیہ نقصان اساہیں
444
قاضی کہے "سن دھیا ہیرے ہ وکیل کریں جے کوئی
پچھاں کیں تھوں باجھ وکیلی ، قید شرع دی ہوئی
"تدھ قبول علی دا بیٹا؟" آکھ سنے سبھ کوئی "
آکھ دومودر اتے ویلے ، ہیر جواب دتو ای
445
نیسوں گونگی ڈوری قاضی ، جے کوئی وکیل کرائیں
حاضر ہو بیٹھی میں ظاہر ، گھن جواب ودائیں
آکھیں کوک سنائیں لوکاں ، عالم جوگ سنائیں
"رانجھن ہوری اساں مبارک ، کھیڑا اماں تائیں "
446
تاں مونہہ گھٹ نہ بولن دتی، ہلو ہلو ہوئی
زوری نپ بھوائی ویراں ، لاواں گھن کھلوئی
زوری کیہ کریسی بابا ، جے مونہہ توں لتھی لوئی
آکھ دمودر چلی اندر ، جتھے سون کتو ای
447
کر کر ریت آندو نیں کھیڑا، تاں چل اندر آیا
دتوس پیر پلنگھ دے اتے ، ہیر جگائے بہایا
پچھے کون سی ؟ ذات سو کھیڑا ، نتھ تماچا لایا
آکھ دمودر دند رنجھانے ، لوہو نال چلایا
448
بھویاں مغز ، تے ہاؤں بھلیہرا، مندا حال سنایا
مراں جے مارے دوجا مینوں ، رودے دکھ سبایا
رودے کھیڑا، دند رنجھانے ، لوہو نال چلایا
آکھ دمودر روندی سلیٹی ، میں ہتھ نا محرم لایا
449
تاں کر عقل ، بچائے آپے ، تدھ کت تماچا لایا؟
ناؤں رنجھیٹا تے کالی کملی ، چل اداؤں آیا
ویکھ وکانا اس دے پچھے ، تاں چل ویکھن آیا
آکھ دمودر رانجھے پچھے، ایہو حال کرایا
450
سن کر سخن آئی سلیٹی ، "میں صدقے کیتی آہی
جے میں بھل تماچا لایا ، بخش گناہ اساہیں
گل وچ پلودست پیراں تے ، میں بھکی دا شرم تساہیں
توں بھی مینڈا ماں پیو جایا ، کجھ تفاوت ناہیں
