481
رنی ہیر بہوں چر تائیں ، کرے ودیا نال سہیلی
" راج تساڈے اتے سیو ، میں سدا رہی البیلی
ڈار تساڈی وچوں نکھڑی ، جیوں کوکے کونج اکیلی
آکھ دمودر ہیر جو آکھے\"سائیں اساڈا بیلی"
482
"سائیں تساڈا بیلی ہووے ، سانوں دے وچھوڑا چلی
کتھے ہیرے کتھے رانجھا، کتھے ببانی گلی
کتھے بیڑی تے کتھے پتن ، کت پپل کت جھلی
آکھ دمودر وچھوڑے تینڈے ، میں مرساں روئے اکلی"
483
"صدقے کیتی ، میں ہسی تساتھوں ، آتن چھوڑ سدھائی
بیڑی ، بیلا تے پپل ، پینگھاں ، لڈن باپ تے بھائی
اسیں جلے ان ڈٹھیں جوہیں ، پھر آون گل نہ گل نہ کائی
نہ کو لوہ ، نہ تکیہ مینوں ، نہ کو باپ نہ مائی "
484
روندے آتن تے روندے ویہڑے ، جیوں جیوں ودا کریندی
رو ون برکھ ، ببول ، پنگھیرو ، سہیاں وارے دیندی
رووے ماؤں ، نہ مونہہ الائے ، پھردی پیٹ گھہیندی
آکھ دمودر آکھے مہری "میں رانجھے تائیں دیندی "
485
روون پتر درختاں سندے ، روون بوٹے کاہیں
رووے بڈھی ، نڈھی ، لوکا، روون ستے پاہیں
جلیا کٹک ، صحیح سلیٹی ، ونجن جوگی ناہیں
اس دے راج سیالاں دے وچ، ستم کہیں سرنائیں
آکھ دمودر کوک پئی ہیں ، حاجت چوچک دی ناہیں
486
ڈولی چائے چلائی یارو ، ٹمک رانجھے چایا
تھیے راہ رواں ہو لوکا ، لوک ودے نوں آیا
جو کوئی ویکھے ، سوای رووے ، لوکاںشور مچایا
آکھ ہیردے ٹریاں ، سارا عالم آیا
48 7
سبھ عالم اچھل کر جلیا ، رو رو وداکریندے
ڈولی پائی لے چلے کھیڑے ، ناہیں کسے ملیندے
ماؤ ودے نوں آئی آہی ، ڈولی نپ اٹکیندے
"سن دھیا! دھیا ! توں تھی سیانی ، میں دکھ وچھوڑا دیندے
اٹھو ہاری ، ویر بھجساہوں ،اسیں تینوں رہن نہ دیندے "
488
"جھوٹھے لارے ، نہ کرمائے ، مینوں جان دلیندی
کس لوڑیندا مائے مینوں ، اجے نہ کجھ چھڑیندی
جو کجھ تینڈے اندر گذرے ، معلم مہییں کریندی
ماؤں سیالی جلدی واری ، میکوں ست انگار سٹیندی
آکھ نہ ماؤں دلاسہ کوڑا ، میں آپے ٹری ویندی"
489
ماؤں اتے بھرجائیاں ، بھیناں ، سبھ ودے نوں آئیاں
پایا جھنگار روون دا بھاری ، روون دا اے دائیاں
کتھوں پھیر وکھساہاں تینوں ، روون کیہ بھرجائیاں
آکھ دومودر ودا کیتونیں ، پھرن پچھوہاں ناہیاں
490
"سن مائے تیکوں بیٹی آکھے، تینوں خبر نہ کائی
میں مہمان مسافر ،کندی ! خاوندی آن بہائی
جے آیا کھسم سنبھالیوس مینوں ، تدھ کیہی بازی پائی
لے مائے گھر جھنگ سیالی ، اسیں اٹھ چلے تھی راہی "
