521
تاں سن کاوڑ کیتی مہری ، اگوں دائی گل چلائی
"راتیں وری سبھناں دتی، چاکے نہ ملی آہی
اوہا گل ہن کرے سلیٹی "، ہوسس گل چیتے آئی
آکھ دمودر مہری اگے، دائی گل ولائی
522
تدوں نوالے دوجے بھائی ، سبھا کھری کریندی
"کیہنوں دینی ایں رنے چوری ، کس نوں توں کھویندی
کھادا جاںجاں ہاسے بول ، ہن روزے اساں بھنییندی
آکھ دمودر جے رانجھا نال بہائیں ہیں تینوں سبھ سمجھیندی"
523
لسی مندری کھیڈن آئیاں ، سبھ کھڑیاں دیاں رناں
"ہکے تاں کھیڈے دھیدو رانجھا ، نہیں دند کھیڑے دے بھنا
مل کر سئیاں دیو مبارک ، ہیرے رانجھا ونا"
آکھ دمودر کہن کھیڑیاں دیاں ، ہیر نہ کرے آمنا
524
تاںتاں کھپ پئی بہتیری ، چو چو خلق کریندی
اتھ کھلوتی مہری آپے ، ناہیں ریت کریندی
بھٹھ اجیہی صورت سوہنی ، مونہوں برا الیندی
پلو چھنڈ ، اٹھی مہریٹی ، کموں کاجوں ویندی
525
" بچے مویا! ساک کیہ کیتا ، اس نوں مول نہ جانیں ؟
شینہہ برنڈا، کوء نہ بندا، ڈردے اس جروانے
مار تسلا حال کیتو ای ، ڈردے جم جروانے
آکھ دمودر سبھ کو ڈردا، کیہ تدھ آکھ وکھانے "
526
سن کے علی غصہ کیتا ، ایہو چاک مرائیے
مار دھرائے سٹو وچ نیں دے، گلوں کلنک چکائیے
سدبھراؤ ، سنائے علی ، ایہو متا پکائیے
آکھ دمودر ایہو بندی ، اج رانجھے جوگ مرائیے
527
سن کر خاناں گرمی کیتی ، مارن توڑ فرمایا
ویکھ ڈومیٹی گئی ماؤتھے ، سبھ کجھ آکھ سنایا
سن دھیدو بھو کیتا جندا دا ، چلن تے چت چایا
دتے دھرک نالے ہی مجھیں ، راتیں نیں تروایا
آکھ دمودر جاں پوہ پھٹی ، تاں پار کدھی تے آیا
528
کھوج اگول سنجاتے ڈولی دے ، تاں دکھ اچھل آیا
مٹھاں وچ اڈائے مٹی ، آپنا راڑ مٹایا
کاوڑ کرے بنبیہے اتے، سکے سبز کرایا
آکھ دمودر سن ونجھلی نوں ، کیا ترنجن آیا
529
کڑیاں پچھن ، "سن پردیسی ؟ کیہ کوئی سن پایا؟
کوئی مویا کہ منگو کھڑیا ، کہ تدھ مال لٹایا؟
حال اجیہا ، کت نوں کیتو؟" کڑیاں ایوں پچھایا
آکھ دمودر ویکھ تماشہ ، دکھ رنجھیٹے نوں آیا
530
کیہ پچھسو بختوں تتے نوں ، اج میں تاں کھیپ مرائی
بے منیادا حال نہ کوئی ، مینوں لوہ نہ کائی
جثا تپ رہیا آتش بن ، ہن مرویندا ہاں ات جائی
آکھ دمودر مینوں گل ہنیرا ، تساں نوں ردشنائی"
