51
اگے ہیر کٹک سن واڑی ، اسے کوک سنایا
سن چمکایل ہوئی سلیٹی ، دھیرج نہ ٹھہرایا
لبھے خبر ے کوئی دکھیارا، سام اساڈی آیا
آکھ دمودر کڑیاں تائیں، جا ہیرے فرمایا
52
کڑیاں چا ہلا چا کیتا، بیڑی نظری آئی
دوروں ویکھ ہوئیاں اگیرے، ڈٹھی جاں نیڑے آئی
اٹھ نی ہیرے ! ویکھ تماشا، آکھن دی گل ناہیں
چلی چونے ہاتھی وانگوں، چلے کٹک تدائیں
53
" کت کو کیندا؟آکھ حقیقت، کیہ تدھ ساتھ مرایا؟
کیہ کوئی مویا سنیا پچھوں، کیہ منگو تدھ کھڑایا؟
توں کت کو کیندا؟" ہیر پچھیندی،" کیہ تدھ کجھ وسنجایا؟"
وڈے روہ پکارے نینگر، بھوہاں چاڑھ الایا
54
" سن کڑیے! میں تینوں آکھاں، جو میں کوک سنایا
تورا ناؤں، ذات دا سنبل، بیڑا اوس گھڑایا
بالک بدھ سدایوس مینوں پھل نہ کدی وگاہیا
وار بڈھے دی بے عزت ہویا، جاں قبر کنارے آیا
وڈے راٹھ زمیں دے خاوند ، میں تک تسانوں آیا"
55
بیڑی بنھ توں ٹانگ اساڈے، تینوں کمی نہ کائی
نورا کون بلا سنایا ، بیڑی جیہنے گھڑائی
بنھس ٹانگ ، ٹھکیوس چپا، ایہہ بیڑی میں خوش آئی"
آکھ دمودر کوئی نہ رکھی" بن میں، چوچک جائی"
56
سد پتریا ، چاچا، ماما ، لج کہی گل پائیں
دیویں رسی،ونجھ گڈیہیں ، رہن کریں اس تھائیں
آون راٹھ ، بنھ کھڑ سن مینوں، تساڈی رہسی ناہیں
ہیرے خبر کرو بھراواں ، راٹھاں، ہکے پیو چو چک تائیں
57
تاں کبھو ہاں چاڑھ بلیندی پھکا، اچے روہ الایا
" پھٹے نورے دا پیو دادا، کیوں اتنا ڈر کھیا
ماریں تھاؤں، نہ ٹلاں کسے، جے کوئی سنیساں آیا
تاں سدیں باپ چاچے دے تائیں جے ہودی اکبردا جایا
58
" تاں رسی گھن ! تدھے گل لجا، ہور نہ کوئی سدیندی
جیوں جانیں تیوں لج تدھے گل ہبھا پئیاں مینڈی
آئے باجھ نہ رہسن پچھوں، توں تاں گئی کریندی
گھن کڑیے بیڑی دی رسی، دسے مرضی تینڈی "
59
ٹھوکیوس ونجھ ، لڈن رسی دتی ، بیڑی بدھی تانہی
بنھ خوشحال ہویا سبھ آتن ، سبھناں بوہت رخائیں
جیوں جیوں ویکھن بیڑی ولوں، ہس کر نھاون اتھائیں
آکھ دمودر میاں لدن ، کر دھیرج رہیا تداہیں
60
تاں پہلے پہر کل آتن سارا، روٹی مکھن کھاوے
دوجے پہر پینگھاں تے پینگھن ، گھنگھنیاں گھن آوے
تیجے پہر بیلے وچ کھیڈے، رینڈی کھکھڑی کھاوے
چوتھے پہر بیڑی وچ آتن ، چھوڑ چنھاؤں وکھاوے
