721
تلیئیں تیک ، پٹے سر چھوہر ، کیہ نوں حال سنائے
پوستی وانگوں پنکاں لگس ، رانجھے دا فکر ہنڈھائے
آکھ ویکھاں میں کیندی دھیدو، رووے تے کاگ اڈائے
آکھ دمودر کو نہیں اجیہا ، جو کوئی آن ملائے
722
تاں بھکھیا منگن کارن جوگی ، سوال ہیرے نوں پایا
" بھکھیا دے ، چل آیاتیں تھے بھکھیا مہیں "دسایا
" بھکھ تکھی میں عاجز کیتا، چل اچیچا آیا
بھکھیا دے ، اساں دے تائیں ، جوگی آکھ سنایا"
723
"بچے مویا ! کیہ دیواں تینوں ؟ کیہ تینوں بھکھ پائیں ؟
عاجز میں ، دوواں دن راتیں ،دسے سنی اے ناہیں
ہک سکن ، بیا باہیں کڈھن ، ایہو پیواں ، کھائیں
جو منگے خیر ، تیرا جیو ہووے ،تاں بھکھ "خیرایت پائیں"
724
"بھکھیا " بھکھ"کیوں ویویں مینوں ، ان تاں بوہت وکھائے
مانہہ ، جوار ، چینا بہتیرا، کیوں نہیں بھکھیا پائیں
دیو ان ، جلانہے اتھوں ، بوہتی بھکھ ستائے
دے خیرایت ، رج کھوائیں، سائیں تینڈی آس پجائے"
725
سینے پرنے جلی سلیٹی ، چلی گوہ نیائیں
جوگی بوہت اسیساں دیندا ، اس کوں بھکھیا پائیں
آندس مساں مساں بک چینا ، " جھولی اڈ، دوائیں "
آکھ دمودر رانجھے چیتیا، جو چینا کیویں ویٹائیں
726
جوگی جان ویٹایا چینا، چنیاں ہتھ آوے
کنڈ ولا بیٹھو ای جوگی ، چنے تے جھرے ، الاوے
لڑدی ہیر "اٹھی ونج ایتھوں "میاں مٹی پلے پاوے
آکھ دمودر جوگی بیٹھا ، ہیر نہ مول ہتاوے
727
پوستی وانگوں پنکاں لگن، پھر پھر تکے جائی
" اٹھی جوگی ! کیوں بیٹھاں ایتھے ،مینوں کاوڑ آئی
اتے حال مریوں وٹا، بیٹھا رہو ڈھل نہ لائیں "
آکھ دمودر بولے ناہیں ، مونہہ بیٹھا بکل لائی
728
جاں ویکھے تاں بیٹھا جوگی، پھر کر آکھ سنایا
" اٹھ فقیرا ! وٹا مرائیں " لے کر ہتھ اٹھایا
" کیہا دھرنا دتو جوگی ! تینڈا پیو وتایا
آکھ دمودر ایویں لڑدی ، مشک سلیٹی نوں آیا
729
"بھکھیا ہور دوائیں جوگی "! ہیرے آکھ سنایا
پیا گمان صحیح سلیٹی ، مت دھیدو رانجھا آیا
کڑک اٹھی ، چمکایل ہوئی ، اکھیں درشن پایا
آکھ دمودر رانجھے جوگی ، صحیح جواب سنایا
730
"ساوی پیلی کیوں پئی !(مینوں ) ویدن آکھ سنائے
کاری کراں میں تینڈڑی ، جے رب آپ کرائے
کیہی رنجش تدھ نوں (ہوئی) مینوں آکھ سنائے
آکھ دمودر چنگاکریں ، جے سائیں بھاوے چائے
