901
"سن صاحب " ! علی کر غصہ ، پہلاں عرض سنائی
"سرتے قرض چڑھے بوہتیرے ، دھی چوچک دی جائی
کاج کیتوس بھلی بھانت سوں ، چاکے چؤ چؤ آہی
اساں خبر نہ پئی آ اتھے ،"سنیو عرض دسائیں
902
"ٹمک سر دتی میں اس دے ، آندا دھر ات جائی
چوری سپ لڑایا اس نوں ، تاں پھڑ اندر پائی
جوگی ہوکر ماندری بنیا، وے کر سنھ نسا ای"
آکھ دمودر ہن پچھو ناہڑادں ، ایہناں پچھے کیوں پائی
903
جیوں آکھن تیوں کوڑ نہ بھورا، ذرا فرق کجھ ناہیں
اسیں مانہہ کپیندے بیلے، ایہہ نکتھے آء کدائیں
کل حقیقت ایہناں کیتی، لجا پئی اسانہیں
پچھے پئے نہ کتے دین ، راٹھاں دی لج ناہیں !
جیں دی منگ جنے گھنسوئی ، اساں مطالب ناہیں "
904
"سن نی ہیرے گنی گہیرے ، صاحب دا فرمایا
جس رانجھن دا مان کرینی ایں، سو رانجھن حق پرایا
چوچک باپ کیتو شرمندہ ، بھائیاں ادب گوایا
آکھے قاضی سن توں ہیرے ، جگ ڈھنڈورا لایا"
905
"سن قاضی دل ناہیں راضی ، تدھ کیہ پائی بازی؟
میں تاں رانجھے نیونہہ چروکا ، جاں صاحب خلقت ساجی
رب نکاح دلاں دے بدھے ، توں کیہ بنھسیں قاضی
صحیح شرع نیاؤں چکائیں ، جے عشق نہ چکھی آ بھاجی"
906
" سن نی ہیرے گنی گہیرے ، توں آئی ایں جھگڑن اگے
آخر سچ نبیڑا ہوسی ، کوڑ نہ مولے تگے
توں تاں کھیڑیاں دے سی آئی ، سنیا سارے جگے"
قاضی آکھے ، "سن دھیا ہیرے ! عشق شرع کیا لگے "
907
آکھے ہیر"سن سائیں قاضی ! دس سچاویاں باتاں
چھوڑ حلال کرئین ، پھٹ تنہاں دیاں ذاتاں
مول نہ چھوڑیں رانجھے دا دامن، جتھے ملن ست سناتاں
نانہی ہس نیاؤں کرینایں ، جے عشق نہ جاتیاں گھاتاں
908
کافر ! کفر پوی مت ، عشق حرام سنیندی
چیٹک چاکے نال لگوای ، جاتی داغ لئیندی
داخل سزاء کرئیوں کڑیے ، نا معقول بلیندی
سمجھ الاء ، سیانی کڑیے ، مت دوئیں سزا پئیندی
909
"جے سچ تھیں میں سزء پئیساں ، اس جیہی ہور نہ بھائی
روا نہ رکھیں قاضی صاحب ، تدھ بھی پیٹوں جائی
حاضرآء کھلوتی تینڈے ،گجھی گل نہ کائی
جیوندی قبرپئیندی قاضی ، دیویں روایت سائی"
910
"سن ہیرے جنج عالم ڈھکا ،جاں توں پیو پرنائی
کفر پوی مت مریں مریندی گجھی گل نہ کائی
مکر پویں مرئیوں پڑتے ، مینوں کاوڑ آئی
کیکوں سچ مناں کمبختی ، تیری چاکے سوں اشنائی"
