ਹੀਰ

ਸਫ਼ਾ 15

141
"ਸਨ ਤਾਹਿਰ! ਤੂੰ ਜਾ ਬਾਪ ਦੀ , ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਕਾਈ
ਮੈਂ ਦੁੱਧ ਵਾਤਾ ਲੱਜ ਤੁਸਾਂ ਨੂੰ "ਰੰਝੇਟੇ ਪਾਈ
ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਤੇ ਮੂੰਹੋਂ ਦਿਲਾਸਾ, ਨਿਯਤ ਭਲੇਰੀ ਆਹੀ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਜਾਤੀ ਧੀਦੋ , ਮੂੰਹ ਤੇ ਜ਼ਰਦੀ ਆਈ

142
"ਮਾਜ਼ਮ ਮਨੂੰ ਵਿਸਾਰ ਜਵਾਨਾ! ਹੁਣ ਥੀ ਕਰ ਜੱਟ ਕਮਾ ਈਏ
ਬੂਟੇ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਭੋਈਂ ਤੈਂਡੀ , ਕੇਹੀ ਵਹੋਲਾ ਚਾਈਏ
ਚੱਲ ਧੀਦੋ ਤੋਂ ਨਾਲ਼ ਅਸਾਡੇ , ਚਿੱਤ ਕੰਮ ਤੇ ਲਾਈਏ"
ਉੱਚ ਮਦਾਰ ਕਰੇ ਕਰ ਆਪਣੇ , ਵੀਰਾਂ ਚਾਂਕ ਲਾਈ ਏ

143
"ਭੋਈਂ ਤੁਸਾਡੀਆਂ ,ਨਈਂ ਤੁਸਾਡੀਆਂ , ਵੰਡ ਵੰਡ ਘੁੰਨੂ ਭਾਈ
ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵੀ ਰੁੱਤੇ , ਪੈਰ ਵੀ ਰੁੱਤੇ , ਕੀਕਣ ਕੇਹੀ ਵਗਾਈਂ
ਮਾਜ਼ਮ ਮੋਇਆ, ਮੋਹਾਬਾਚਕਾ, ਨਈਂ ਚਨਹਾਵੀਂ ਜਾਈਂ
ਕਿਸਮਤ ਟਿਕਣ ਨਾ ਮੂਲੇ ਦੇਵੇ , ਮਗਰ ਮਹਾ ਸੱਲ ਲਾਏ

144
ਅਭੀ ਤਰਫ਼ੋਂ ਪਾਂਧੀ ਆਏ, ਝੰਗ ਸਿਆਲਾਂ ਤਾਈਂ
ਆ ਕੇ ਬੈਠੇ ਕੋਲ਼ ਅਸਾਡੇ , ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲ ਚਲਾਈ
ਮਾਜ਼ਮ ਦੇ ਘਰ ਬੇਟਾ ਹੋਇਆ , ਅਜ਼ਮਤ ਕੀ ਰੌਸ਼ਨਾਈ
ਸੰਨ ਦਮੋਦਰ ਸਿਫ਼ਤ ਧੀਦੋ ਦੀ , ਅਸਾਂ ਸੂਰਤ ਅਠਾਈ

145
ਜੁਲਿਆ, ਛੋੜ ਝੰਗ ਸਿਆਲਾਂ , ਅਭੀ ਤਰਫ਼ ਸਿਧਾਇਆ
ਕਰ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੀਜੀ ਦਮੋਦਰ , ਤਾਂ ਚੱਲ ਹਜ਼ਾਰੇ ਆਇਆ
ਵਣਜ ਡਠੋਸੇ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰਾ , ਜਿਥੇ ਰਾਂਝਾ ਜਾਇਆ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਵੇਖ ਧੀਦੋ ਨੂੰ ,ਅਸਾਂ ਦਿਲ ਫਹਾਿਆ

146
ਅੱਗੇ ਰਾਂਝਾ ਦਿਲ ਉਦਾਸੀ, ਟਿਕੇ ਨਾ ਮੂਲ ਟਿਕਾਇਆ
ਚੱਠ ਚੱਠ ਕਰਦੇ ਲੋਕ ਹਜ਼ਾਰੇ , ਰਾਂਝੇ ਇਹ ਸੁਣ ਪਾਇਆ
ਕਿਸਮਤ ਦਾਣਾ ਪਾਣੀ ਪਾਰੋ , ਵੇਖਾਂ ਕਦੇ ਰੱਬ ਉਠਾਇਆ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਨਾਲ਼ ਰਾਂਝੇ ਦੇ , ਅਸਾਂ ਭੀ ਚੱਲਣਾ ਆਇਆ

147
ਗਲੀ ਗਲੀ ਲੋਕ ਜੜ ਬਹਿੰਦੇ , ਸਭਨਾਂ ਗੱਲ ਬਣਾਈ
"ਮਾਜ਼ਮ ਮੋਇਆ , ਧੀਦੋ ਤਾਈਂ , ਹੋਇਆ ਨਛਕਾ ਭਾਈ
ਪਹਿਲਾਂ ਧੀਦੋ ਵੱਖ ਕਿਰਿਆਆਂ , ਪਿੱਛੇ ਕੱਪ ਲੜ੍ਹਾਈਂ "
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਕੂਚੇ ਕੂਚੇ , ਈਹਾ ਗੱਲ ਸੁਣ ਪਾਈ

148
ਉਂਗਲ ਜੋੜੀ ਨਾਲ਼ ਧੀਦੋ ਦੇ ,ਅਸੀਂ ਲੱਗੇ ਫਿਰ ਅੰਨ੍ਹੇ
ਗੱਲੀਂ ਸਨ ਸੁਣ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲੋਂ , ਅਸੀਂ ਤਆਮ ਨਾ ਮੂਲ ਖੋ ਅੰਨ੍ਹੇ
ਅਣਡਿੱਠੀ ਭੋਈਂ ਸਭ ਕਦਾਈਂ , ਆਖੋ ਕਦੇ ਜੁਲਾਹੇ ?
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਇਹ ਦਿਲ ਠਹਿਰੀ , ਜੋ ਲੰਮੀ ਤਰਫ਼ ਵੰਜਾ ਹੈ

149
ਹੱਛੀ ਪੋਸ਼ਾਕ ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਅਤੇ , ਚਿਹਰਾ ਭਲਾ ਵਿਖਾਵੇ
ਹੱਥੀਂ ਕੁੜੇ ਤੇ ਕੁਨੀਨ ਲੁੜ੍ਹਕੇ ਮੰਝ ਨੀਲਾ ਖੇਸ ਬੰਧਾਵੇ
ਉੱਚੀ ਅੰਬਰੀ ਅਤੇ ਧੀਦੋ, ਬੁੱਕਲ ਮਾਰ ਵਿਖਾਵੇ
ਵੇਖ ਜਵਾਨੀ ਧੀਦੋ ਦੀ ਯਾਰੋ , ਲੋਕੀ ਬਹੁੰ ਗ਼ਮ ਖਾਵੇ

150
ਨਢੀ ਬੁੱਢੀ ਜੋ ਵਿਚ ਹਜ਼ਾਰੇ , ਗੱਲ ਨਾ ਕਿਸੇ ਭਾਨੀ
ਮਾਜ਼ਮ ਮੋਇਆ, ਕਾਜ ਰਹਾਇਆ, ਗੱਲ ਨਾ ਰਹੀ ਲੁਕਾਣੀ
ਡਰਦੇ ਲੋਕ ਸਭ ਆਖਣ ਨਾਹੀਂ , ਈਹਾ ਵੱਡੀ ਵੱਡਾਨੀ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਸੌ ਈ ਥੀਸੀ , ਜੋ ਸੱਚੇ ਰੱਬ ਭਾਨੀ