41
ہک دن یارو زمیندار ، بیڑی ویکھن نوں چل آئے
بیڑی ویکھ خوشحالی ہوئے ، سبھناں چت سوائے
مسلت کر سدوایا لڈن ، اسانوں چا دکھلائے
چاڑھ وکھایوس بیڑی اُتے ، تماشہ دے وکھلائے
چاڑھ وکھایوس بیڑی اُتے ، تماشہ دے دکھلائے
42
ہویا روہ صحیح سچ نورا ، جاں کہبیں ایہہ سنایا
بھج ڈوم نوں دے کر گالی، وڈے روہ سدایا
کیتوس حکم ، ویندا نیہے، موہ موہ چا مرایا
سٹاں پئیاں لڈن تائیں ، کہیں نہ مول چھڑایا
آکھ دمودر وس نہ چلے، جو لڈن غصہ کھایا
43
روء جواب کیتو ای لڈن ، تاں مونہوں آکھ سنایا
"اوہ دن چت نہ کیتے خاناں ! ہتھ کھاڈی گھت سدایا
ہویا بے عزت بنی اساہیں ، قبر کنارے آیا
مردی وار بے عزت کیتو، جاں بڈھیپا آیا
44
" ایڈی نثر ودھ گئی تیری چھیور، جو میتھوں پچھیں نا ہیں؟
آہے کون چڑھائے بیڑی ؟ادب نہیں تد تاء میں ؟
ایڈا غصہ میرے تائیں ، جو تیں تھائیں مرائیں
آکھ دمودر جے چھوڑاں تینوں ، تاں کیوں رو وے ناہیں"
45
تاں من اندر کیتا لڈن ویکھو ایس دھاہیں
" جے پچھتاؤ لگس وی وڈۤ، ہتھ سجے تداں کھائیں
حکمی گھن ونجیوس بیڑا ، جے ویہل کداہیں پائیں
آکھ دمودر اس جیون کولوں ، مرنا بھلا اساہیں "
46
ہک دیونہہ لڈن ویہل پہو ای نورا کہیں سدھایا
بیڑا کپ چلایوس راتیں ، ویلا کیویں ہی پایا
راتو رات جلیا تھی راہی ، وچ کو کیندا آیا
" جے رکھے پچھے پا اسانوں ، کوئی راٹھ سوانی جایا
47
تاں سن چپ کریندے ساؤ ، کوئی نہ مونہوں الائے
کیہڑا تاپ وہا جے آپے ویر نویں سر چائے
نہیں مناسب جو بدلے بیڑے ، بھڑ کر منس مرائے
آکھ دمودر ناں نورے دے، کوئی نہ راہ فرمائے
48
کیتا فکر من اندر لڈن، پچھوتا نا تا نہیں
ہویوسس چور، نہ رکھیوس کسے ، بہایا ناہیں
تھکا ہٹا ، ککیندا جھیور، کسے بہایا ناہیں
ڈر ور ہو رہیا بیڑی تے ، کیہڑی طرف تھیوائیں
49
ہٹا ویکھ کریندا نعرے، کسے نہ راہ فرمایا
ہویوں چور راٹھائن سارے کہیں نہ پچھے پایا
بیڑی چھوڑ جلاں، نس شنجاں، ایہو من میں پایا
آکھ دمودر فکر کریندا، سک سیالیں آیا
50
کدھی اتے واڑا ڈٹھا، شور وڈا سن پایا
کنیں انگل گھت کراہیں لڈن کوک سنایا
کوئی رکھے پچھے پا اسانوں، راٹھ سوانی جایا
لڈن کو کے " سنبلوں نٹھا، کسے راٹھ نہ پچھے پایا"
