ਦਲੀਲਾਂ

ਫ਼ਿਆਜ਼ ਕ੍ਰਿਸ਼ੀ

ਛੱਡ ਦੇ ਮੁੱਕਰ ਫ਼ਰੇਬਾਂ ਮੂਰਖ ਕਰ ਲੈ ਕੰਮ ਭਲਾਈ ਦਾ ੰਦ ਕੇ ਸ਼ਰ ਦੇ ਕਾਲੇ ਕਾਰਾਂ ਖ਼ੈਰ ਥੀਂ ਜੀਵੜਾ ਲਾਈ ਜਾ ਕੱਤ ਕੇ ਸੂਤਰ ਸੋਹਣੇ ਕਰਮਾਂ ਅਮਲੀਂ ਤੰਦ ਵਦਹਾਈ ਜਾ ਪਾ ਤਲਾਵਾਂ ਖਿੱਚ ਕੇ ਸ਼ਰ ਨੂੰ ਵਾਂਗ ਪਤੰਗ ਉੜਾਈ ਜਾ ਕਢ ਕੇ ਬੋਕੇ ਯਾਰ ਦੇ ਖੋ ਤੋਂ ਅਮਲੋਂ ਘੜਵੀ ਭਰਦਾ ਜਾ ਜਿਧਰੋਂ ਪਾਵੇਂ ਮਠੜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਅਵਤਲ ਪੈਰ ਵਦਹਾਈ ਜਾ ਰਸਮੋਂ ਕਸਮੋਂ ਬਚ ਜਾਵੇਂ ਤੇ ਚੁੱਪ ਚਿਪੀਆਂ ਲੰਘਦਾ ਜਾ ਹੁੱਬ ਮੁਹੰਮਦੀ ਦਿਲ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਢੋਲ ਵਜਾਈ ਜਾ ਹੱਕ ਹਿਲਾ ਲੀਨ ਡੋਗਰਾਂ ਖਾ ਕੇ ਖ਼ੈਰਦੀ ਬੀਨ ਵਜਾਂਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਕੇ ਨਾਲ਼ ਕੁ ਲੜੇ ਲੋਕਾਂ ਔਖਾ ਡੰਗ ਟਪਾਈ ਜਾ ਅੱਠ ਓ ਕ੍ਰਿਸ਼ੀ ਛੱਡ ਦਲੀਲਾਂ ਬੈਠਾ ਅਮਲ ਕਮਾਈ ਜਾ ਗੁਣ ਲੈ ਆਟਾ ਉਹਦੇ ਨਾਂ ਦਾ ਟਾਪਾਂ ਲਾਈ ਜਾਹ

Share on: Facebook or Twitter
Read this poem in: Roman or Shahmukhi

ਫ਼ਿਆਜ਼ ਕ੍ਰਿਸ਼ੀ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ