ਸੁਣਿਆ ਤੇ ਹੈ ਕਈ ਵਾਰ ਮੈਂ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂ।
ਜਦ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਘਰ ਵੱਲ, ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂ।
ਚਾਟੀ 'ਚ ਚਿੱਟੀ ਛਿੱਟ ਨਹੀਂ, ਕੀਲੇ 'ਤੇ ਬੂਰੀ ਮੱਝ ਨਹੀਂ।
ਹੁਣ ਜੀਣ ਦਾ ਕੋਈ ਸੁਆਦ ਨਹੀਂ, ਤੇ ਮਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਜ ਨਹੀਂ।
ਘੜਿਆਂ 'ਚ ਪਾਣੀ ਘੁੱਟ ਨਹੀਂ, ਚੁੱਲ੍ਹੇ 'ਚ ਬਲਦੀ ਅੱਗ ਨਹੀਂ।
ਅੰਮੀ ਦੇ ਲਹਿੰਗਾ ਤੇੜ ਨਹੀਂ, ਬਾਪੂ ਦੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਪੱਗ ਨਹੀਂ।
ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਹੈ ਕੋਠੜੀ, ਰਾਵਣ ਜਿੱਡਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹੈ।
ਆਟਾ ਨਹੀਂ ਘਰ ਡੰਗ ਦਾ, ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਬੇਕਾਰ ਹੈ।
