ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ

ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਸਾਥਣ ਮੇਰੀ ਜਿ਼ੰਦਗੀ ਦੀ,
ਹੈ ਅਲਹਾਮ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਜਨੂੰਨ ਮੇਰਾ।
ਹਰ ਇਕ ਲਾਈਨ ਵਿਚ ਬੋਲਦੀ ਰੂਹ ਮੇਰੀ,
ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਦੇ ਵਿਚ ਹੈ ਖੂਨ ਮੇਰਾ।
ਹਰ ਤਸਵੀਰ ਵਿਚ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੀ ਹੱਡ ਬੀਤੀ,
ਨਿਰਾ ਗੁੰਨਿਆ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਲੂਣ ਮੇਰਾ
ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਹੋਣ ਸਿਰਲੇਖ ਭਾਵੇਂ,
ਹੁੰਦਾ ਸਭਨਾਂ ‘ਚ ਇਕੋ ਮਜ਼ਮੂਨ ਮੇਰਾ।

ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲੁੱਬੇ ਲਵਾਬ ਰਲਦਾ,
ਲੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਨਾਂ ਹਾਂ ਮੈਂ।
ਪੇਂਡੂ ਬੋਲੀ, ਮੁਹਾਵਰੇ ਮੰਜਕੀ ਦੇ,
ਹਰ ਜਗਾਹ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਨਾਂ ਹਾਂ ਮੈਂ ।