ਕਲਾਮ ਮਿਰਜ਼ਾ
ਜੇ ਜਾਣਾ ਮਰ ਵਣਜਣਾ ਕਰਦਾ ਕੋਈ ਸਮਿਆਂ
ਖਰਲ ਕਢੀਂ ਦਾ ਸੂਰਮੇ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਜਵਾਨ
ਫੜ ਕੇ ਤੇਗ਼ਾਂ ਮਾਰਦੇ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਜਵਾਨ
ਦੇਖ ਤਮਾਸ਼ਾ ਹਾਫ਼ਜ਼ਾ ਛੱਡਣਾ ਅੰਤ ਜਹਾਂ
184
ਜਵਾਬ ਸਾਹਿਬਾਨ
ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਪਲਹਰੀਆ ਮੇਰ ਸ਼ਮੀਰ ਭਰਾ
ਬਹਿੰਦੀ ਵਿਚ ਸਹੇਲੀਆਂ ਰੋਂਦੀਆਂ ਅਕਲ ਗਿਆ
ਇਸ਼ਕ ਭਲੇਰਾ ਚੋਰਟਾ ਲੂੰ ਲੂੰ ਗਿਆ ਈ ਧਾ
185
ਜਾ ਹਵਾਲੇ ਰੱਬ ਦੇ ਤੋਂ ਨਿਬਾਹੀ ਤੋੜ
ਲਾਅਲ ਖੜ੍ਹਾਤਾ ਹਾਰ ਥੀਂ ਹੱਥੀਂ ਬੈਠੀ ਟੂਰ
ਮੇਰਾ ਬਾਝ ਖ਼ੁਦਾ-ਏ-ਤੋਂ ਸਾਥ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਹੋਰ
ਜਾਸੀ ਕੂਕ ਖ਼ੁਦਾਇ ਤੇ ਕਿਹਨੂੰ ਆਖਾਂ ਚੋਰ
