40 چُھٹّن ناہیں حافظا اس برہو ں دے ڈنگ اندر وار رچانوندی کھاندی اے ایہہ انگ عاشق سُولی چڑھن تھیں مُول نہ ریہندے سنگ مرنا سرنا سہل ہے عشق نہ لگے ننگ 41 کھاون پیون مجلساں بُھل گئی سبھ جا جِس ترنجن صاحباں کوئی نقار وجا گھٹ کٹ کیتا کند لے بِرہوں دے کے تا کون بُجھائے حافظا جاں اگ لگے دریا 42 اتن کتن بُھل گیا رچیا عشق ہفِیم سِکن سُول فراق بّنھ دھکی صفاں غنیم پانی اندر لون وانگ گُھل گُھل پئے سقیم پیا وچھوڑا یار دا کلوتر دو نیم
