91۔
مقولہ شاعر
مرزا پُچھدا حافظا کیوں کھلائیں دلگیر
چنے نی آہمو ساہمنے کانجن سِدھی پیر
کانجن وِدھا مکڑے مکڑے ونھ گیا تیر
بھرونی وچاری کیہ کر ے دُھنّی وگدا تیر
کُبے بوڑئیے اِنج ملدے جیوں بھیناں نوں ویر
وساواں کھیڑاں انج لیندا انھے پھرن بصیر
دانداں گل پنجالیاں شیراں گل زنجیر
لٹھ پرانے لِٹڈی جیوں سئیاں وچ ہیر
ونگاں ڈِنگ پڑنگیاں سِدھے ہے نی تیر
ٹِنڈاں ماہل اریڑیاں ندئیں ویہندے نیر
92۔
بول مرزا
نچھ نہیں آئی مننی مولا من رضا
دانا بادوں ٹُر پیا رہے بھرا بھوا
واسطہ گھتوں رب دا واگاں پِچھاں بھوا
جے نصیباں جمیاں پرت گھراں ول آ
93 ۔
مقولہ شاعر
کس زمانے کوپری قبراں وچ پئی
لیکھ متھے دا ویکھ کے پیلو پکڑ لئی
وال بُھرے دند اُکھڑے مُکھ زبان گئی
پیلو کول نہ حافظا لکھیا کیہ وحی
94 ۔
کلام مرزا
راہیا راہ ول جاندیا میری سُنیں کھلو
میں سُوہا نہیں بار دا ریہندا کِتنے کوہ
شہر کِھیوے دے جاونا ستویں وار دا ڈھو
سِراں دھڑاں دِیاں بازِیاں جیہڑی کرے سو ہو
95۔
جواب راہی
سُن لے خانا مرزیا ہویائیں وڈا دلیر
گھر ونجھل دے جمیاں تینوں پینڈا ڈھیر
سدّا ہویا توڑ دا لکھیا نکھیڑ
