111۔
کلام صاحباں
چھوٹا دِسنائیں ہان دا گلّاں کرنائیں ڈھیر
سیالیں بُندیاں والیاں نینِیں لینائیں گھیر
واسا گھر مترئی دے پاء توں منگدی سیر
پُونیاں دیندی تھوڑیاں سُوتر منگدی ڈھیر
لے چل دانا باد نوں اگلا پندھ نبیڑ
ویکھ تماشہ حافظا دنیا نُوں چا چھیڑ
112۔
نیلی جیہی دُنبلی آندی ٹِلیؤں ٹور
گھر نہیں سائی باپ دے منگ لیاویں ہور
نہیں دوبیلا کڈھدی پِٹھ نہیں ایہدی زور
خان کِھیوے دے جھانجھرے سارے راتب خور
بھجیاں جان نہیں دیوندے اُدھل گئیاں دے چور
ویکھ تماشہ حافظا بُت اُڈیکے گور
113۔
جواب مرزا
نیلی ویکھ نہ دنبلی جھورے جی نہ پا
ڈر دے دھرتی پکھنوں چوگ نہ چُگدے آ
ہرن مریندی چل کے سیئڑ سُنب رلا
دونہہ نیئیں دا کھٹیا نیلی چھڈیا پا
چڑھنائیں اپنے شوق نوں نیلی نِند نہ جا
پتے نیلی دے لئیں کدی سجی ٹنگ ولا
چڑھیں توں پِٹھ تے آء دئی دانا باد دکھا
114۔
بخشی اکبر باتشاہ کاٹھی سنیں لگام
کن قلماں لِنگ تھمیاں پُوشل دھرت میان
جیویں براق رسول دا نیلی اوس اَڈان
اوڑک اوہ کجھ ہوسیا کلمہ پڑھے زبان
115۔
صاحباں دی تیاری
مرزا پہنچیا اوٹ تے نال جو کیتا یار
خبراں مُطرب زادیاں جو سن وچ ویہار
خبر سُنی جد صاحباں تہہ کیتی بنھ سار
جاندی کِسے نہ ڈِٹھی آ آہی رات غبار
