171
مقولہ شاعر
مومن ساڑو دَھگڑیں کیتا عشق وناہ
کردا ایڈا نیاؤں اوہ لگدا ایس نہ ڈاہ
ڈکے کوئی نہ ایس نوں قاضی مفتی شاہ
مت گل پائے اساں دے سِر دے اُتوں لاہ
172
انت مِرزے دے نانکے ہوئے آن غنیم
بھن بھن اندر جنڈ ون کیتے ڈھیر عظیم
چِخا بنائی نمرودیاں خاطر ابراہیم
ساڑ کے مِرزے ٹُرپئے سرکر ٹُرے مہیم
173
حافظ جیوں نمرود نے چِخا بنائی جاء
بِرہوں وانگ خلیل دے باغ کِھڑیائے آء
دیون جِند مراد ہے نہ گِن اوہ گناہ
سِرگیا تے گھولیا عشق کنوں رہ آء
174
صاحباں دی زاری
ویکھ کیویں ایس ظُلم نوں مر مر کردی وین
کہیا کاج رچایا مَیں تتّی دے سَین
ناں رل گاویں سوہلے ماہیے پہئے پین
سودا کیتا سُکھ نوں اُٹھ ویاجے وَین
175
نہ میں سِیس گندایا نہ میں مانگ بھری
مہندی سہج نہ لائی آ سِر تے نہ دھڑی
نوشوہ انگ لگایا نہ مَیں جَرم سڑی
سہج دی آئی سِرے تے اِک دم ایہہ گھڑی
