۔۔۔۔۔۔ قِصہ سسّی پُنوں ۔۔۔۔۔۔
حکمت اوس خداوند الی، مالک مُلک مُلک دا
لاکھ کروڑ کرن چترائیاں، کوئی پچھان نہ سکدا
قدرت نال رہے سرگرداں، دائم چرخ فلک دا
ہاشم خوب ہوئی گلکاری، فرش فنا خلق دا
حکمت نال حکیم ازل دی، نقش نگار بنایا
ہر ارواح اسیر عشق دی، قید جسم وچ پایا
جو مخلوق نہ باہر اُس تھیں، ارض سما وچ آیا
ہاشم جوش بخار عشق دے، ہر اک شان وٹایا
حسن کلام جو شاعر کردے، سخن نہ ساتھیں آیا
جیہا کو عقل جو شعور اساڈا، اساں بھی آکھ سنایا
سُن سُن ہوت سسی دیاں باتاں، کامل عشق کمایا
ہاشم جوش طبیعت کیتا، وہم اُتے دل آیا
آدم جام بھنبھور شہر دا، صاحب تخت کہاوے
جاہ جلال سکندر والا، خاطر مول نہ لیاوے
وحوش طیور جناور آدم، ہر اک سیس نواوے
ہاشم آکھ زبان نہ سکدی، کون تعریف سناوے
