کجھ بلخی بغدادی اشتر، کجھ بختی کنعانی
دوزخ پیٹ نہ گردن چوڑی، عزرائیل نشانی
چارن باغ تڑاون شاخاں، کرن بلوچ حیوانی
ہاشم نال گمان پنوں دے، چیہ چڑھے کروانی
جا کھڑے دربار سسی دے، شور کیتا باغباناں
باغ ویران ہویا کل سارا، چار لیا کرواناں
خوف خدا نہ مرنوں ڈر دے، کھاون مال بیگاناں
ہاشم شہر بھنبھور بیراجا، نیاؤں نہیں سلطاناں
سُن فریاد سسّی وچ دل دے، عقل خیال وچارے
کون کمینے ایڈ دلیری، کرن بلوچ نکارے
شاید ہوت پنوں وچ ہوسی، تاں اوہ کرن پسارے
ہاشم چاہن ایڈ فضولی، کون غریب وچارے
سسّی نال سیّاں کر مصلحت، باغ بنّے چل آئی
ہر ہر دے ہتھ شاخ چناری، تیغ مثال صفائی
عمر اوائل مان حسن دا، جا پئیاں کر دھائی
ہاشم مار پئی کرواناں، ویہن بلوچ دوہائی
