شہر بھنبھور مکان الہی، باغ بہشت بنایا
فرش فروش گُل بوٹا، ہر اک ذات لگایا
ندیاں حوض تالاب چوطرفیں، رل مِل خوب سہایا
ہاشم روح رہے وچ پھسیا، دام فریب وچھایا
امیر وزیر غلام کروڑاں، لشکر فوج خزانے
بیرک سرخ نشان ہزاراں، شام گھٹاں سمیانے
کھاون خیر فقیر مسافر، صاحب ہوش دیوانے
ہاشم ایس غمیں وچ عاجز، ہووس اولاد نہ جانے
خواہش ایس اولاد ہمیشہ، پیر فقیر مناوے
دے لباس پوشاک برہنیاں، بھکھیاں طعام کھلاوے
ویکھ اُجاڑ مسافر کارن، نال سرائے لواوے
ہاشم کرس جہان دعائیں، آمل سائیں ور لیاوے
درِ یتیم صدف وچ آہا، سُنے پکار دِلاں دی
پھیری بہار شگوفے والی، ہو امید گلاں دی
چھیج معقول ہوئی ابریشم، آہی سخت سُولاں دی
ہاشم ویکھ ہوتے گل لالہ، ہوگ بہار پُھلاں دی
