بلھیا تُوں تے مرنا ناہیں
اساں تے نِت نِت مرنا
فیر وی جیوندیاں رہنا
بلھیا ! مرنا سوکھا جیوندیاں رہنا ڈاڈھا اوکھا
مرنوں بنا نہیں ساڈی گور چڑھاوے چڑھنے
ساڈی سوچ دے دیوے بلنے
بلھیا! ساڈے بخت اولّے
سر دھوڑاں دے تاج اَساڈے
سُولاں تخت نیں پیراں تھلے
ساڈا مرنا جینا، جیویں
جوگیاں والے پھیرے
نہ کوئی ساڈی جو نے جمّیا
نہ کوئی ہنجُو کیرے
گِرجھاں چنجھ تے لہُو دے چھٹے
گونگے بولے گل نئیں سن دے
بِٹ بِٹ تکدے انّھے
اَکھاں والے رون نمانے
کوئی نہ تیری رمز پچھانے
لوہلے گُھنگرو بنھ کے نچدے پھردے
بلھیا! تیرے پریت پیالے ہوگئے چور و چور
بلھیا! واگ سمے دی پھڑ کے
لے جا ایتھوں دُور
حوالہ: پرچھاویں دی ونڈ؛ سانجھ؛ صفحہ 50 ( ویکھو )
