جنگل دے وچ اکلا ہوواں جی کردا اے رُکھاں دے گل لگ کے روواں، جی کردا اے سینے اندر چاند اُگاواں متھے سورج نیناں دے وچ دھرت سموواں جی کردا اے غزلاں وچ پرون توں پہلاں سبھ شبداں نوں چانن دے دریا وچ دھوواں جی کردا اے روح دی پیاس بُجھا سکدا اے جس دا پانی اوس ندی وچ بُک ڈبوواں جی کردا اے آپنے اندر لے شیشے وچ آپا تکاں کاش، میں اپنے سنمکھ ہوواں جی کردا اے رُکھ فقیراں دی روح نے جاں وچھڑے ماپے جا جا رُکھاں وچ کھڑوواں جی کردا اے
