ਵਾਦੀਆਂ ਬੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਅਤੇ ਚੰਦਰੇ
ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਉਣ ਗ਼ੁੱਸੇ
ਸ਼ਾਲਾ ਚੇਤਨਾ ਰੱਸੇ
ਚੇਤ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿਚ ਸੁਫ਼ਨੇ ਬਲਦੇ
ਕੁੱਝ ਪੱਕੇ ਕੁੱਝ ਕੱਚੇ
ਚੇਤ ਦਾ ਚੰਦਨ ਖਾਣ ਨੂੰ ਆਵੇ
ਨਾਲੇ ਕਲਾ ਨੱਚੇ
ਰੱਸੇ ਚੇਤ ਦੀ ਮਸਤੀ ਖਾਵੇ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਪੁੱਜੋ ਪੁੱਜ
ਮਰ ਜਾਵੇ ਉਹ ਮਸਤੀ ਦੇ ਵਿਚ
ਜਿਹੜਾ ਜਾਵੇ ਰੱਜ
ਜਦਵੀ ਸਾਵੀ ਝਾਂਜਰ ਵਾਲੇ
ਪੈਰ ਉਮੈਨੂੰ ਪੁੱਟੇ
ਚਿੱਤਰ ਦੀ ਸਤਰੰਗੀ ਬਾਂਹ ਤੋਂ
ਇਕ ਇਕ ਚੌੜੀ ਟੁੱਟੇ
ਸੱਤੋ ਰੰਗ ਫ਼ਿਰ ਕਿੱਲੇ ਹੋ ਕੇ
ਹੁੰਦੇ ਜਾਵਣ ਭੁਸੇ
ਸ਼ਾਲਾ ਚੇਤਨਾ ਰੱਸੇ
