دنیا والیو!
میں جیہڑا ایس تہہ خانے چ بند ہاں
میرے دماغ چ سوچاں دا جھکڑ گھلیا ہویا
میری سوچاں دی آواز
تہاڈے تیک ناہیں اپڑ دی؟
ایہہ کس طرح ہو سکدا اے
ایناں رولا اے
تسیں من نہیں سکدے؟
چھن وی چھن لئی
اک جھیت توں روشنی دی لکیر آئی سی
تے کتوں تازہ ہوا دا اک بُلا وی
تے سامنی کندھ تے
جتھے جھیت راہیں آؤندی روشنی باہر دی دنیا دا پُٹھا
عکس پا رہی سی
میں اک گھگھی وی پھڑ پھڑاندی ویکھی سی
پر ہُن فیر انھیرا چھا گیا ہے
تے ایسے تہہ خانے چ ساہ لینا پل پل اوکھا ہند اجا رہیا ہے
میں فیر
انھیاں پاگل آوازاں سُن رہیا ہاں
چیکدیاں کُرلاندیاں وین پاندیاں آوازاں
باہر کِتے دن چڑھدا تے لہندا ہونا اے
پر ایتھے وقت کسے قبر دی سِل وانگر میری ہک تے جم گیا اے
باہر کِتے پُھل وی کِھڑ دے ہون گے
پر مینوں ہر پاسے اپنی لاش وی کھلر دی بُو آ رہی ہے
دنیا والیو!
تہانوں اپنے رولے وچ کھڑے
میری سوچاں دے جھکڑ دی شوکر سنائی نہیں دے رہی
جے ایہہ گل ہے تے بہت چھیتی۔۔۔!
