سانوں مار نہ دین تھکیویں سفراں دے

سانوں مار نہ دین تھکیویں سفراں دے
منزل اُتے قاتل ساڈیاں سدھراں دے

گھر دا بُوہا کُھلا چھڈ کے آ گئے آں
کیہ کوئی لُٹے گا جا کے وچ ابراں دے

اساں حیاتی انکھاں نال گزاری اے
اسیں نہیں پچھے ٹُر دے کدے وی ڈگراں دے

دنیا دے وچ جین دا سکھیا اکو گُر
کدے یرانا نال نہ لاؤ بے قدراں دے

اپنے حق نوں اگّے ودھ کے کھوہ لوو
سینے پاڑ کے رکھ دو ظالم پتھراں دے

سچ نوں ٹھوک وجا کے کہن دی عادت پاؤ
جھوٹھے جملے ہوندے اگران مگراں دے