ਸੈਫ਼ਾਲ ਮਲੂਕ

ਜੰਗ ਦੀ ਤਿਆਰੀ

ਜਾਂ ਇਹ ਸਖ਼ਤ ਜਵਾਬ ਸੁਣਾਏ, ਮੁਣਸ਼ੀ ਨੇ ਖ਼ਤ ਪੜ੍ਹ ਕੇ
ਅੱਡਿਓਂ ਲੰਬ ਗਈ ਲੱਗ ਚੋਟੀ, ਗ਼ਜ਼ਬੋਂ ਭਾਂਬੜ ਭੜਕੇ
ਵਾਲ਼ ਕਿੱਕਰ ਦੇ ਕੰਡੇ ਹੋਏ, ਲੂਂ ਲੂਂ ਚੜ੍ਹੇ ਸਰਨਡੇ
ਲਾਹ ਧੜ ਕੇ ਹੱਡ ਕਰਕੇ ਆ ਕਰ, ਸ਼ਾਹ ਪਰਾਂ ਪਰ ਛੰਡੇ
ਗਜ ਉਠਿਆ ਸ਼ਾਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ, ਨਾਅਰਾ ਮਾਰ ਕਹਿਰ ਦਾ
ਕੰਬ ਗਿਆ ਸਭ ਬਾਗ਼ ਅਰਮ ਦਾ, ਕੋਟ ਬਾਜ਼ਾਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ
ਸਭ ਸੰਸਾਰ ਨਦੀ ਦੇ ਡਰ ਕੇ, ਤਰਫ਼ ਸਮੁੰਦਰ ਨੱਠੇ
ਨਾਹਰ ਸ਼ੇਰ ਪੁਲਿੰਗ ਜੰਗਲ਼ ਦੇ, ਸਨ ਨਾਅਰਾ ਸਭ ਤੁਰ ਠੇ
ਪਾੜ੍ਹੇ ਹਿਰਨ ਢਹਠੇ ਛੱਡ ਪੀਹੜੇ, ਨੀਲ ਗਾਏ ਘਬ ਢਹਠੇ
ਦੇਵ ਅਫ਼ਰੀਤ ਅਤੇ ਜਨ ਪਰੀਆਂ, ਲਸ਼ਕਰ ਹੋਏ ਇਕੱਠੇ
ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸ਼ਾਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ, ਫ਼ੌਜਾਂ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਾਉ
ਕੋਹ ਕਾਫ਼ਾਂ ਤੇ ਕੋਟਾਂ ਵਿਚੋਂ, ਲਸ਼ਕਰ ਸਭ ਮੰਗਾਉ
ਹਾਠਾਂ ਕਟਕ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ, ਮੁਣਸ਼ੀ ਲੇਨ ਤਲਾਸ਼ੀ
ਵਿਚ ਹਿਸਾਬ ਨਾ ਆਉਣ ਫ਼ੌਜਾਂ, ਖ਼ਲਕਤ ਬੇ ਤਹਾ ਸ਼ੀ
ਆ ਲੱਥੀਆਂ ਕੋਹ ਕਾਫ਼ਾਂ ਵਾਂਗਰ, ਫ਼ੌਜਾਂ ਗਰਦ ਚੁਫੇਰੇ
ਕੋਹ ਕਾਫ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਟਣ ਵਾਲੇ, ਰਾਸ਼ਕ ਦਿਓ ਵਡੇਰੇ
ਸੀਕੜੀਆਂ ਜਦ ਕਾਨੂੰ ਗਵਾਂ, ਕਲਮਾਂ ਬਹੁਤ ਘਸਾਿਆਂ
ਜੋ ਜੋ ਜੰਗ ਬਹਾਦਰ ਫ਼ੌਜਾਂ, ਗਨਤਰ ਅੰਦਰ ਆਇਆਂ
ਲੱਖ ਚੌਦਾਂ ਨਰਦੇਵ ਬਹਾਦਰ ਤੁਰੇ, ਲੱਖ ਫ਼ੌਜ ਅਫ਼ਰੀਤੋਂ
ਸੱਠ ਹਜ਼ਾਰ ਹੋਇਆ ਜੰਨ ਹਾਜ਼ਰ, ਨਮਕ ਹਲਾਲੀ ਨੀਯੱਤੋਂ
11
ਇਹ ਕੁੱਝ ਨਾਮੀ ਲੋਕ ਸਿਪਾਹੀ, ਹੋਰ ਬੇ ਅੰਤ ਸ਼ੁਮਾਰਾਂ
ਬਿਨਾ ਹਥਿਆਰ ਸਵਾਰ ਚੜ੍ਹੇ ਸਨ, ਭੁੱਖਣ ਮਿਸਲ ਅੰਗਾਰਾਂ
12
ਫ਼ੌਜਾਂ ਹਾਠਾਂ ਕਾਂਗਾਂ ਵਾਂਗਰ, ਗਜ ਕੜਕ ਕੇ ਚੜ੍ਹੀਆਂ
ਕਲਜ਼ਮ ਦੇ ਦਰਿਆਵੇ ਤਾਈਂ, ਗਾਹਣ ਸ਼ਿਤਾਬੀ ਵੜੀਆਂ
ਕਰ ਕੇ ਨਜ਼ਰ ਡਿੱਠਾ ਸ਼ਾਹਪਾਲੇ, ਲਸ਼ਕਰ ਬਣਿਆ ਤਣਿਆ
ਸ਼ਾਰ ਸਤਾਨ ਹੋਈ ਪਰ ਸਾਰੀ, ਵਾਂਗਰ ਫ਼ਸਲਾਂ ਘਣੀਆਂ
ਆਤਿਸ਼ ਵਾਂਗ ਸਿਪਾਹ ਅਲਨਬਾ, ਕਲਜ਼ਮ ਵੱਲ ਚਲਾਏ
ਜਿਸ ਰਾਹ ਜਾਂਦੇ ਜੂਹ ਜੋ ਹੀਰਾ, ਸਭ ਕੁੱਝ ਜੁਲਦਾ ਜਾਏ
ਕਲਜ਼ਮ ਦੇ ਦਰਿਆਵੇ ਤੋੜੀ, ਸ਼ਾ ਰਸਤਾ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ
ਨੀਰ ਤਪੇ ਤੇ ਧਰਤੀ ਹੱਲੇ, ਜਿਸ ਰਾਹ ਚੱਲਣ ਪੇ ਕੇ
ਸ਼ਾਰ ਸਤਾਨ ਵਿਚੋਂ ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ, ਕਾਂਗ ਜਿਵੇਂ ਦਰਿਆਵਾਂ
ਧੋੜੋਂ ਧਨਦੋ ਕਾਰ ਗ਼ਬਾਰੋਂ, ਰਾਹ ਨਾ ਲੱਭਦਾ ਵਾਵਾਂ
ਬੂਟੀ ਘਾਹ ਜ਼ਿਮੀਂ ਪਰ ਹੋਈ, ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਮਲੀਦਾ
ਧਰਤੀ ਹੇਠ ਗਈ ਛੁਪ ਕਿਧਰੇ, ਦੌਲਤ ਹਾਰ ਪੋਸ਼ੀਦਾ
ਤੋੜੇ ਪੈਰ ਸ਼ਹਾਂ ਦਾ ਯਾਰੋ, ਬਹੁਤ ਮੁਬਾਰਕ ਭੱਲਾ
ਜਿਥੇ ਜਾਵੇ ਕਰੇ ਖ਼ਰਾਬੀ, ਧਰਤ ਦੇਵੇ ਥਰ ਥੱਲਾ
ਜਾਂ ਕਲਜ਼ਮ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਇਆ, ਸ਼ਾਹਪਾਲੇ ਦਾ ਡੇਰਾ
ਮੁਲਕਾਂ ਵਿਚ ਕਿਆਮਤ ਆਈ, ਉਠਿਆ ਸ਼ੋਰ ਘਣੇਰਾ
ਹਾਸ਼ਿਮ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਅਜੇ ਨਾ ਖ਼ਬਰਾਂ, ਅੱਗ ਬਲੀ ਸਿਰ ਮੇਰੇ
ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਕਰ ਕੀਤਾ-ਏ-ਵਧੇਰੇ
ਤਖ਼ਤ ਅਤੇ ਸੀ ਐਸ਼ਾਂ ਅੰਦਰ, ਬੈਠਾ ਵਾਂਗਰ ਸ਼ਾਹਾਂ
ਅਚਨਚੇਤ ਕੁ ਕਾਉ ਆਏ, ਸਿਰ ਪਰ ਧਰੀਆਂ ਬਾਹਾਂ
ਆਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਫ਼ਰਿਆਦ ਪੁਕਾਰੀ, ਸੰਨ ਤੋਂ ਹਾਸ਼ਿਮ ਸ਼ਾਹਾ
ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ ਤੂਫ਼ਾਨ ਤੇਰੇ ਤੇ, ਨਹੀਂ ਨੱਸਣ ਦਾ ਰਾਹਾ
ਸ਼ਾਹਪਾਲੇ ਦੇ ਲਸ਼ਕਰ ਆਏ, ਥਾਂ ਨਾ ਦੱਸਦਾ ਖ਼ਾਲੀ
ਜ਼ਰਾ ਪੋਸ਼ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਕੋਲੋਂ, ਜ਼ਿਮੀਂ ਹੋਈ ਸਭ ਕਾਲ਼ੀ
ਅਕਸ ਵਜ਼ੀਰ ਸਲਾਹ ਦੱਸਾ ਲੀ, ਰਾਤੋਂ ਰਾਤ ਅੱਠ ਭੱਜੋ
ਬੇ ਖ਼ਬਰਾਂ ਨੂੰ ਭਾਂਜ ਪਵੇਗੀ, ਸ਼ਬਖ਼ੋਨੇ ਚੱਲ ਵਜੋ
ਹਾਸ਼ਿਮ ਕਿਹਾ ਚੋਰੀ ਪੈਣਾ, ਕੰਮ ਨਾ ਬਾਦਸ਼ਾਆਂ ਦਾ
ਜੋ ਹੋਣੀ ਸੋ ਹੋਸੀ ਓੜਕ, ਲੜ ਸਾਂ ਨਿਕਲ ਬਾਂਦਾ
ਦੂਜੇ ਕਿਹਾ ਫ਼ੌਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ, ਅੰਤ ਹਿਸਾਬੋਂ ਬਾਹਰ
ਵੇਖਦਿਆਂ ਦਿਲ ਦਹਿਸ਼ਤ ਖਾਂਦਾ, ਕੀਕਰ ਲੜ ਸੀਂ ਜ਼ਾਹਰ
ਹਾਸ਼ਿਮ ਨਾਲ਼ ਦਲੇਰੀ ਕਹਿੰਦਾ, ਇਕ ਬਘਿਆੜ ਸ਼ਿਕਾਰੀ
ਬਹੁਤੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਥੀਂ ਕਦ ਡਰਦਾ, ਸੋ ਮਿਸਾਲ ਹਮਾਰੀ
ਹਾਸ਼ਿਮ ਦੀ ਸੁਣ ਐਡ ਦਲੇਰੀ, ਤਕੜੇ ਹੋਏ ਸਿਪਾਹੀ
ਗੱਲ ਪਿਆ ਸਭ ਕਲਜ਼ਮ ਅੰਦਰ, ਟੁਰ ਆਈ ਹੈ ਸ਼ਾਹੀ
ਹਾਸ਼ਿਮ ਕਲਜ਼ਮ ਦੇ ਸਲਤਾਨੇ, ਪਤਾ ਪਿਆ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ
ਇਸ ਭੀ ਫ਼ੌਜ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ, ਹੁਕਮ ਜਿਥੇ ਤੱਕ ਚਲਦਾ
ਲਸ਼ਕਰ ਜਮ੍ਹਾਂ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਵੇਲੇ, ਸ਼ਾਹੇ ਲਿਆ ਉਲੇਮਾ
ਮੁਣਸ਼ੀ ਅੰਤ ਸੰਭਾਲਣ ਲੱਗੇ, ਚੜ੍ਹੀਏ ਤਰਫ਼ ਗ਼ਨੀਮਾਂ
ਲੱਖਪੁਰੀ ਵਿਚ ਗਨਤਰ ਆਈ, ਚਹਿਲ ਹਜ਼ਾਰ ਅਫ਼ਰੀਤਾਂ
ਕੇਤੂਸ ਸਭ ਅਸਬਾਬ ਇਕੱਠਾ, ਕਰ ਝਗੜੇ ਦੀਆਂ ਨੀਤਾਂ
ਸਿੰਗਲਾ ਦੀਪੋਂ ਨਿਕਲ ਹਾਸ਼ਿਮ, ਆਨ ਲੱਥਾ ਵਿਚ ਪੜਦੇ
ਨਰ ਸ਼ਾਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ ਉਧਰੋਂ, ਚੜ੍ਹਿਆ ਘੋੜੇ ਚੜਦੇ
ਦੂਏ ਘੁੱਟਾਂ ਬਰਾਬਰ ਹੋਇਆਂ, ਆਹਮੋ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਡੇਰੇ
ਹਾਸ਼ਿਮ ਦੀ ਜਿੰਦ ਵੜ ਵੜ ਨਿਕਲੇ, ਮਨਾ ਕਿਵੇਂ ਹੁਣ ਫੇਰੇ
ਮੇਰ ਵਜ਼ੀਰ ਸਭੁ ਰਲ਼ ਬੈਠੇ, ਪੁੱਛਦਾ ਸ਼ਾਹ ਸਲਾਹਾਂ
ਤੁਸੀਂ ਅਸਾਡੇ ਬੇੜੇ ਅੰਦਰ, ਹਰ ਇਕ ਮਿਸਲ ਮਲਾਹਾਂ
ਦੱਸੋ ਕੇ ਤਦਬੀਰ ਕੱਚੀਵੇ, ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਬਣੀਆਂ ਕਾਰਾਂ
ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ ਸ਼ਾਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ ,ਕਰਦਾ ਮਾਰਾਂ ਮਾਰਾਂ
ਹਟ ਟਰਾਂ ਨਾਮਰਦ ਕਹਾਵਾਂ, ਜੇ ਚੁੱਕ ਕਰਾਂ ਹਲੀਮੀ
ਜੰਗ ਕਰਾਂ ਤਾਂ ਹੋਵੇ ਬੇ ਅਦਬੀ, ਉਹ ਸੁਲਤਾਨ ਕਦੀਮੀ
ਨਬੀ ਸਲੀਮਾਂ ਦਾ ਉਹ ਪੋਤਾ ਜੇ, ਅੱਜ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਾਂ
ਰੂਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੰਜ ਹੋਵੇਗਾ, ਲਿਖੀਆਂ ਵਿਚ ਬਦਕਾਰਾਂ
ਨਾਲੇ ਖ਼ੌਫ਼ ਦਿਲੇ ਵਿਚ ਆਵੇ, ਲਸ਼ਕਰ ਉਸ ਦਾ ਭਾਰਾ
ਮਾਰਮਨਦਾਲ ਮਤੇ ਪਿੜ ਜਿੱਤੇ, ਕਰ ਵੇਖੋ ਕੋਈ ਚਾਰਾ
ਫ਼ਿਕਰ ਦੋੜਾ ਅੰਦੇਸ਼ਾ ਕਰਕੇ, ਖ਼ੂਬ ਜਵਾਬ ਸੁਣਾਓ
ਦੇਰ ਕਰਨ ਦਾ ਵਕਤ ਨਾ ਰਿਹਾ, ਕੁੱਝ ਬੰਦ ਬਸਤ ਬਣਾਓ
ਦਾਨਸ਼ਮੰਦ ਸਲਾਮੀ ਹੋਏ, ਸਨ ਫ਼ਰਮਾਨ ਸ਼ਹਾਨਾ
ਦੇਣ ਦੁਆਏਂ ਹੋਏ ਜ਼ਿਆਦਾ, ਸ਼ਾਨ ਮਕਾਨ ਸ਼ਹਾਨਾ
ਬਾਗ਼ ਇਕਬਾਲ ਤੇਰੇ ਦਾ ਸਾਵਾ, ਰਹੇ ਹਮੇਸ਼ ਬਹਾ ਰੀਂ
ਦਾਇਮ ਤਖ਼ਤ ਮੁਬਾਰਕ ਹੋਵੇ, ਦੂਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਮਾਰੇਂ
ਫ਼ਿਕਰ ਅੰਦੇਸ਼ੇ ਤੇਰੇ ਉੱਚੇ, ਨਾਕਿਸ ਅਕਲ ਅਸਾਡਾ
ਸੋਈਵ ਕੰਮ ਮੁਬਾਰਕ ਹੋਵਣ, ਜੋ ਦਿਲ ਕਹੇ ਤੁਸਾਡਾ
ਲੇਕਿਨ ਹੁਕਮ ਕਬੂਲ ਸਿਰੇ ਪਰ, ਜੋ ਆਖੋ ਸੋ ਕਰਨਾ
ਅਕਲ ਅਸਾਡਾ ਇਹ ਫ਼ਰਮਾਨਦਾ, ਅਕਸਰ ਬਿਹਤਰ ਜਰਨਾ
ਅੱਵਲ ਸਲ੍ਹਾ ਬਣਾਇਆ ਲੋੜੋ, ਜੇ ਉਹ ਮਨ ਖਲੋਵੇ
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਜੰਗ ਕਰਾਂਗੇ ਖ਼ਾਸਾ ,ਜੋ ਹੋਵੇ ਸੋ ਹੋਵੇ
ਸਲ੍ਹਾ ਹੋਏ ਤਾਂ ਬਿਹਤਰ ਸਭ ਥੀਂ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਮਾਰੋ
ਜੇ ਕੁਝ ਰੱਬ ਕਰੇ ਉਹ ਹੋਸੀ, ਮਰਦੀ ਦਿਲੋਂ ਨਾ ਹਾਰੋ
ਏਲਚੀ ਘੱਲ ਕੇ ਪਤਾ ਕਰਾਉ, ਕਿਸ ਮਤਲਬ ਸ਼ਾਹ ਆਇਆ
ਜੇ ਉਸ ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕੇ ਕਾਰਨ, ਇਹ ਹੰਗਾਮਾ ਚਾਇਆ
ਆਖ ਘੱਲੋ ਉਹ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹੈਂ, ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਬਿਨ ਖ਼ਬਰੋਂ
ਜੇ ਤੂੰ ਤਲਬ ਕਰੀਂ ਅੱਜ ਸ਼ਾਹਾ, ਕਿਉਂਕਰ ਕੁਡੀਏ ਕਬਰੋਂ
ਜੇ ਸ਼ਾਹਪਾਲ ਇਸੇ ਕੰਮ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਲਾਹ ਉਮੀਦ ਮੁੜੇਗਾ
ਉਜ਼ਰ ਤਵਾਜ਼ਿ ਅਸੀਂ ਕਰਾਂਗੇ, ਕਿਉਂ ਤਾ ਜੰਗ ਜੁੜੇਗਾ
ਜੇ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਲ ਗ਼ੁੱਸਾ, ਤਾਂ ਭੀ ਦਸ ਘੁਲਣਗੇ
ਅਪਣਾ ਆ ਹਰ ਅਸੀਂ ਭੀ ਕਰਸਾਂ, ਜੇ ਕੁੱਝ ਵੱਸ ਚੱਲਣਗੇ
ਏਲਚੀ ਹੱਥ ਮੰਗਾਉ ਖ਼ਬਰਾਂ, ਐਵੇਂ ਭਲਾ ਨਾ ਚੜ੍ਹਨਾ
ਸਲ੍ਹਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਵਾਹ ਭਲੇਰਾ, ਜੰਗ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਲੜਨਾ
ਹਾਸ਼ਿਮ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਏਲਚੀ ਭੇਜੇ, ਵੱਲ ਸ਼ਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ
ਕੱਤ ਸਬਬੱੋਂ ਲਸ਼ਕਰ ਲੈ ਕੇ, ਆਇਆ ਸ਼ਾਹ ਅਕਾਬਰ
ਜੇਕਰ ਤਲਬ ਵਲਾਇਤ ਵਾਲੀ, ਆਪ ਹੋਵੇਂ ਇੰਸਾਫ਼ੀ
ਇੱਡੇ ਮੁਲਕੋਂ ਮੈਂ ਇਕ ਕੂਚਾ, ਤੋਂ ਸ਼ਾਹੀ ਕੋਹ ਕਾਫ਼ੀ
ਮੈਂ ਬੈਠਾ ਇਕ ਟਾਪੂ ਅੰਦਰ, ਸਬਰ ਕਨਾਤ ਕਰ ਕੇ
ਨਾਲ਼ ਤੇਰੇ ਕੋਈ ਸ਼ਿਰਕਤ ਨਾਹੀਂ, ਤੂੰ ਭੀ ਬਹੁ ਖਾਂ ਜਰਕੇ
ਹਜ਼ਰਤ ਨਬੀ ਸਲੀਮਾਂ ਵਾਲੀ, ਹੱਥ ਤੇਰੇ ਸਭ ਸ਼ਾਹੀ
ਮੈਂ ਇਕ ਗੋਸ਼ਾ ਮਿਲਿਆ ਜੀਵ ਨੌਕਰ, ਲਏ ਜਗੀਰ ਸਿਪਾਹੀ
ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਤੁਸਾਡਾ ਮਤਲਬ, ਤਾਂ ਉਹ ਭੀ ਬਤਲਾਓ
ਕਰਾਂ ਸਲਾਹ ਇਲਾਜ ਉਹਦੇ ਦੀ, ਖ਼ੀਰੀ ਮੁੜ ਘਰ ਜਾਓ
ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਥੀਂ ਹੋਵਣ ਵਾਲੀ ਗ਼ਰਜ਼ ਤੁਸਾਡੀ ਹੋਈ
ਹਾਜ਼ਰ ਆਨ ਕਰੇਸਾਂ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਰਜ਼ ਨਾ ਦੇਣਾ ਕੋਈ
ਏਲਚੀ ਆਨ ਪੁਚਾਿਆਂ ਅਰਜ਼ਾਂ, ਜਿਉਂ ਹਾਸ਼ਿਮ ਫ਼ੁਰਮਾਇਆਂ
ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਸ਼ਾਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ, ਬਖ਼ਸ਼ਾਂ ਤੁਧ ਖ਼ਤਾਿਆਂ
ਬਾਗ਼ ਅਰਮ ਥੀਂ ਆਦਮ ਜ਼ਾਦਾ ,ਜੋ ਤੁਸਾਂ ਫੜ ਆਂਦਾ
ਮੋੜ ਦੀਏ ਤਾਂ ਬਚਸੀ ਹਾਸ਼ਿਮ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੁਲਕ ਖਿੜ ਇੰਦਾ
ਏਲਚੀ ਅਰਜ਼ ਕਰੇਂਦਾ ਸ਼ਾਹਾ, ਕੇ ਇਕ ਆਦਮ ਜ਼ਾਦਾ
ਬੇਵਫ਼ਾ ਨਕਾਰੇ ਪਿੱਛੇ, ਚਾਹਈਂ ਸ਼ੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ
ਇਤਨੀ ਗੱਲ ਉਤੋਂ ਕੇ ਆ ਯੂੰ, ਲਸ਼ਕਰ ਚਾੜ੍ਹ ਮਰੀਲੇ
ਉਹ ਤੇ ਜਿਸ ਦਮ ਆਂਦਾ ਆਹਾ, ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਉਸ ਵੇਲੇ
ਜਾਣ ਬਦ ਖ਼ਬਰ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੇ ਵਾਲੀ, ਕਣ ਪਈ ਸ਼ਾਹਪਾਲੇ
ਹੋ ਬੇਹੋਸ਼ ਢੱਠਾ ਇਸ ਗ਼ਮ ਦੇ, ਕਰ ਕੇ ਜਾਣ ਹਵਾਲੇ
ਮੱਕੇ ਵੱਟ ਵੱਟ ਮਾਰੇ ਛਾਤੀ, ਧਰਤੀ ਮਾਰੇ ਅਡ਼ੀਆਂ
ਆਪ ਮੁਹਾਰਾ ਨੀਰ ਅੱਖੀਂ ਥੀਂ, ਦਰਦਾਂ ਕੂਹਲਾਂ ਛੱਡੀਆਂ
ਅੰਬਰ ਦਾ ਛਣਕਾਰ ਕਰਾਇਆ, ਹੋਰ ਗੁਲਾਬ ਉਤਰਦਾ
ਮੇਰ ਵਜ਼ੀਰ ਮਲੀਨਦੇ ਤਲੀਆਂ, ਈਲਚੀ ਡਰ ਡਰ ਮਰਦਾ
ਜਿਸ ਦਮ ਹੋਸ਼ ਸੰਭਾਲੀ ਸ਼ਾਹੇ, ਬੈਠਾ ਰੱਖ ਦਲੇਰੀ
ਮਾਰੇ ਸਰਦ ਊਸਾਸ ਪੁਕਾਰੇ, ਭੱਠ ਹਯਾਤੀ ਮੇਰੀ
ਹਾਏ ਅਫ਼ਸੋਸ ਜਵਾਨ ਅਜਿਹਾ, ਆਕਿਲ ਫ਼ਾਜ਼ਲ ਕਾਮਲ
ਖ਼ੁਸ਼ ਆਵਾਜ਼ ਜ਼ਰੀਫ਼ ਤੇ ਸੋਹਣਾ, ਹਰ ਹਰ ਹਨਰੋਂ ਆਮਿਲ
ਮੈਂ ਭੈੜੇ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਇਆ, ਕਾਮਲ ਸ਼ੌਕ ਤੱਕਣ ਦਾ
ਵਿਚ ਫ਼ਿਰਾਕ ਉਹਦੇ ਹਨ ਮਰਸਾਂ, ਨਹੀਂ ਸਵਾਦ ਬਚਣ ਦਾ
ਲਸ਼ਕਰ ਫ਼ੌਜ ਸਮੇਤ ਮਰਾਂਗਾ, ਹਾਸ਼ਿਮ ਦੇ ਸੰਗ ਲੜਕੇ
ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕ ਉਤੋਂ ਸਭ ਵਾਰੇ, ਕੇ ਕਰਨੇ ਘਰ ਖੜਕੇ
ਫਿਰ ਸੌ ਗੰਦ ਅਠਾਈਵਸ ਭਾਰੀ, ਗ਼ੁੱਸੇ ਜਾਨ ਜੁਲਾਈ
ਕਿਸਮ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਰੱਬ ਸੱਚੇ ਦੀ ,ਜਿਸ ਵਿਚ ਗ਼ਲਤ ਨਾ ਕਾਈ
ਇਸ ਜਾਇਯੋਂ ਮੁੜਜਾਸਾਨ ਨਾਹੀਂ, ਜਬ ਲੱਗ ਦਮ ਹਯਾਤੀ
ਕਲਜ਼ਮ ਮੁਲਕ ਵੀਰਾਨ ਕਰਾਂਗਾ, ਮਾਰ ਦੇਵਾਂ ਦੀ ਜ਼ਾਤੀ
ਬੱਚਾ ਕੱਚਾ ਇਸ ਜਿਨਸੇ ਦਾ ,ਪੱਟਾਂ ਤੁਖ਼ਮ ਜ਼ਮੀਨੋਂ
ਛੱਡ ਸਾਂ ਨਾ ਇਕ ਬਾਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ, ਕਿਸਮ ਅਸਲਾਮੋਂ ਦੇਣੋਂ
ਪੁਰਜੇ ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ, ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਪੁਚਾ ਸਨ
ਤਰਿਖੀ ਤੇਗ਼ ਅਸਾਡੀ ਕੋਲੋਂ, ਤਾਹੀਂ ਜਿੰਦ ਬਚਾ ਸਨ
ਕਰ ਗੱਲਾਂ ਸ਼ਹਪਾਲ ਸ਼ਜ਼ਾਦੇ, ਏਲਚੀ ਰੁਖ਼ਸਤ ਕੀਤੇ
ਦਿੱਤਾ ਹੁਕਮ ਚੜ੍ਹੋ ਸਭ ਲਸ਼ਕਰ, ਬੈਠੇ ਕਿਉਂ ਚੁਪੀਤੇ
ਤਾਲਾ ਰੋਜ਼ ਸਿਤਾਰੇ ਸੋਧੇ, ਘੜੀ ਮੁਬਾਰਕ ਤੱਕੀ
ਫ਼ਾਲਾਂ ਨੇਕ ਪਿਆਂ ਜਿਸ ਵੇਲੇ, ਸਾਇਤ ਆਈ ਜ਼ਕੀ
ਚਾ ਵਾਗਾਂ ਸ਼ਾਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ, ਚੜ੍ਹਿਆ ਜੰਗ ਕਰਨ ਨੂੰ
ਲੱਕ ਬੁੱਧੀ ਤਲਵਾਰ ਫ਼ੌਲਾਦੀ ,ਜ਼ਰਾ ਲਗਾਈ ਤਣ ਨੂੰ
ਉਹ ਤਲਵਾਰ ਉਹਦੀ ਸੀ ਕੁੰਜੀ, ਸਭ ਮੁਲਕਾਂ ਦੇ ਦਰਦੀ
ਸੰਗ ਲਦੀਪ ਜਿਹਾਂ ਦਰ ਬੰਦਾਂ, ਫ਼ਤਿਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਰਦੀ
ਵਾਂਗ ਡਡਾਰਾਂ ਨਾਲ਼ ਘੂਕਾਆਂ, ਕਰਦੀ ਮਾਰਾਂ ਮਾਰਾਂ
ਸ਼ਾਹਪਾਲੇ ਦਾ ਲਸ਼ਕਰ ਚੜ੍ਹਿਆ,ਘਣਾ ਉਡਾਰ ਉਡਾਰਾਂ
ਜਿਹੜਾ ਵਕਤ ਮਆਫ਼ਿਕ ਆਹਾ, ਫ਼ਤਹਾਦੇ ਦਰ ਖੁੱਲੇ
ਸੁਰਖ਼ ਸਿਆਹ ਸਫ਼ੈਦ ਨਿਸ਼ਾਨਾਂ, ਰੰਗ ਅਜਾਇਬ ਝੱਲੇ
ਚਿਕੜੀ ਦੇ ਘੜ ਰਾਸ ਬਣਾਏ, ਸੇ ਗੁਜ਼ਾਂ ਦੇ ਝੰਡੇ
ਪ੍ਰਚਮ ਕਾਲੇਵਾਲ ਸੰਭਾਲੇ, ਜਿਉਂ ਹਬਸ਼ੀ ਸਿਰ ਛੰਡੇ
ਝੰਡੇ ਅਤੇ ਮੂਰਤ ਲਾਈ, ਸ਼ੀਂਹ ਮਹਿਰਾ ਹਸ਼ਤਾਤੀ
ਵੇਖਦਿਆਂ ਹੈਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤਾਈਂ, ਹੈਬਤ ਪਾੜੇ ਛਾਤੀ
ਕਈ ਕੋਹਾਂ ਤੋਂ ਦਿਸਦਾ ਦੂਰੋਂ, ਉਹ ਝੰਡਾ ਸੁਲਤਾਨੀ
ਅਜ਼ਦਹਾ ਮਰੀਲੇ ਵਾਂਗਰ ,ਕਰਦਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਫ਼ਾਨੀ
ਧੂੜੋ ਧੂੜ ਹੋਇਆ ਸਭ ਆਲਮ, ਜਾਂ ਚੜ੍ਹ ਟੋਰੀ ਸਵਾਰੀ
ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਮਲੀਨਦੇ ਮਰਦੇ, ਭੱਜ ਭੱਜ ਮਰਗ ਸ਼ਿਕਾਰੀ
ਲਸ਼ਕਰ ਜੰਗਲ਼ ਬਾਰਾਂ ਗਾਹੀਆਂ, ਹੋਏ ਰੁੱਖ ਮਲੀਦਾ
ਹੋ ਕਫ਼ ਦਸਤ ਗਿਆ ਸਭ ਰਸਤਾ, ਕੱਖ ਨਾ ਰਹੇ ਪੋਸ਼ੀਦਾ
ਸਹਿਰਾਵਾਂ ਦੀ ਸਬਜ਼ੀ ਸੰਭੀ, ਨਦੀਆਂ ਨੀਰ ਨਿਖੁੱਟੇ
ਸਫ਼ਨ ਸਫ਼ਾ ਹੋਏ ਰੁੱਖ ਬੂਟੇ, ਤੁਖ਼ਮ ਜ਼ਮੀਨੋਂ ਪੁੱਟੇ
ਸ਼ਾਹਪਾਲੇ ਦਾ ਲਸ਼ਕਰ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਸੁਣਿਆ ਸ਼ੋਰ ਜਹਾਨੇ
ਜ਼ਿਮੀਂ ਜ਼ਮਨ ਕੁੱਝ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਵੇ, ਬਾਝ ਉਸੇ ਤੋਫ਼ਾਨੇ
ਮੋਰ ਮੁਲਖ ਥੀਂ ਵਾਫ਼ਰ ਫ਼ੌਜਾਂ, ਮਾਰੋ ਸ਼ੇਰੋਂ ਬਾਜ਼ੋਂ
ਧਰਤ ਰਾਹਾਂ ਦੀ ਲਰਜ਼ਾ ਖਾਏ, ਲਸ਼ਕਰ ਬੇ ਅਨਦਾਜ਼ੋਂ
ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਹਪਾਲ ਬਹਾਦਰ ਆਇਆ ,ਭਰਿਆ ਸ਼ੌਕਤ ਸ਼ਾਨੋਂ
ਜਿਉਂ ਗੁਰ ੜੇ ਦਾ ਬਦਲ ਆਵੇ, ਬਣਾ ਘੁੱਟਾਂ ਅਸਮਾਨੋਂ
ਵਿਚ ਮੈਦਾਨ ਲੜਾਈ ਵਾਲੇ, ਆਨ ਕੇਤੂ ਨੇਂ ਡੇਰੇ
ਰਾਸਕ ਦਿਓ ਲੱਥੇ ਪਾ ਘੇਰਾ, ਜਿਉਂ ਕੋਹ ਕਾਫ਼ ਵਡੇਰੇ
ਛੇ ਵੀਹਾਂ ਕੋਹ ਚਿੜੀ ਧਰਤੀ, ਛੇ ਵੀਹਾਂ ਕੋਹ ਲੰਮੀ
ਦੋਹਾਂ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦੇ ਡੇਰੇ ਮਿਲੀ, ਫ਼ੌਜ ਸੰਘਰ ਬੰਨ੍ਹ ਜੰਮੀ
ਲਸ਼ਕਰ ਨਾਲ਼ ਹੋਈ ਪਰ ਧਰਤੀ, ਹੋਰ ਹਿਸਾਬ ਨਾ ਜਾਨਾਂ
ਜੇ ਖ਼ਸਖ਼ਸ ਦਾ ਛਿੱਟਾ ਦੇਈਏ, ਭੁਨਜੀਂ ਪਵੇ ਨਾ ਦਾਣਾ